Wojciech Trzciński nie żyje. Wybitny artysta, kompozytor i muzyk zmarł w wieku 75 lat

Wojciech Trzciński nie żyje. Miał 75 lat

Znany i ceniony kompozytor muzyki rozrywkowej, filmowej i teatralnej przyszedł na świat 22 lipca 1949 roku w Warszawie. Wojciech Trzciński ukończył średnią szkołę muzyczną w klasie gitary, a następnie podjął studia na Wydziale Geografii Uniwersytetu Warszawskiego. Udzielał się w artystycznym ruchu akademickim – założył teatrzyk Piwnica u Hohonia, dla którego pisał i wykonywał piosenki. W 1969 r. zadebiutował na Kiermaszu Piosenki Studenckiej w warszawskim klubie Medyk, gdzie zdobył dwie nagrody: za interpretację oraz za muzykę piosenki "Co za radość żyć".

W latach 80. i 90. był dyrektorem artystycznym i producentem wielu edycji festiwali w Opolu i Sopocie. Ponadto pełnił funkcje dyrektora: artystycznego w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni (1993-1995), muzycznego w radiowej "Jedynce" (w latach 1994-1996) oraz zastępcy dyrektora TVP1 do spraw artystycznych (w latach 1996 -1998).

Był aranżerem, pianistą, gitarzystą, dyrygentem i producentem muzycznym. Zasłynął też jako jeden z pomysłodawców nagrody polskiego przemysłu fonograficznego "Fryderyki" i założyciel prywatnego, niezależnego ośrodka sztuki "Fabryka Trzciny". To właśnie za tę inicjatywę otrzymał Paszport Polityki i Nagrodę Kisiela. Centrum działało w latach 2003-2016 na warszawskiej Pradze. Za swą wszechstronną działalność otrzymał wiele nagród, w tym Brązowy Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2005 r.) i Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2024 r.).

• Sztuka ma pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne. Jak może pomóc?
• Warszawska Palma w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej. "Teraz jest w lepszych rękach"

Wojciech Trzciński. Nagrody i wyróżnienia

Wojciech Trzciński napisał przeszło 300 piosenek estradowych, z których wiele stało się przebojami. Komponował m.in. dla Haliny Frąckowiak, Anny Jantar, Ireny Jarockiej, Krzysztofa Krawczyka, Jacka Lecha czy Zdzisławy Sośnickiej. Autor kilku musicali, w tym słynnej "Kolędy-Nocki" (1980 r.), muzyki do spektakli teatralnych (m.in. "Szewcy" w reż. Wowo Bielickiego, 1982; "Brat naszego Boga" w reż. Andrzeja Marii Marczewskiego, 1982 r.) oraz do filmów fabularnych ("Kobieta i kobieta" w reż. Janusza Dymka i Ryszarda Bugajskiego, "Krzyk" w reż. Barbary Sass, "Kino objazdowe" w reż. Stanisława Jędryka) i serialu telewizyjnego "Odlot" w reż. Janusza Dymka (1983 r.).

REKLAMA

Źródło: PAP/hjzrmb