15 rocznica śmierci Andrzeja Drawicza
Eseista, krytyk literacki, tłumacz literatury rosyjskiej. W latach 1989–1991 pełnił funkcję prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji. Był też profesorem Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Polonistyki. Działacz opozycji. Z akt SB wynika, że od lat 50. był zarejestrowany jako TW „Kowalski”, „Zbigniew”.
2012-05-14, 16:30
Andrzej Drawicz urodził się 20 maja 1932 roku. Ukończył wydział filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, następnie był pracownikiem naukowym wydziału rusycystyki. W 1982 roku otrzymał tytuł doktora habilitowanego.
W swoich książkach pokazywał czytelnikom "inną Rosję", odmienną od tej sowieckiej i stalinowskiej. W jego przekazie, inny był obraz kultury rosyjskiej - bardziej autentyczny, wolny od uprzedzeń, z jej bogactwem i tradycjami. Był działaczem politycznym i społecznym, autorem wielu cenionych przekładów z literatury rosyjskiej. W latach 1954-1964 był zaangażowany w działalność Studenckiego Teatru Satyryków - STS.
Od połowy lat 70. działał w opozycji, współpracował z Komitetem Obrony Robotników, od 1980 roku był członkiem "Solidarności". Po ogłoszeniu stanu wojennego przez blisko rok był internowany. Następnie podjął pracę jako adiunkt na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
W uznaniu wybitnych zasług w działalności publicznej oraz za osiągnięcia w pracy literackiej i publicystycznej decyzją prezydenta z dnia 16 maja 1997 roku został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
REKLAMA
Był też doradcą do spraw polityki wschodniej w rządzie Józefa Oleksego. Zmarł 15 maja 1997 roku.
AW
REKLAMA