Komorowski: wolność nie jest na zawsze
Nową nazwę ma placyk przed dawnym Głównym Urzędem Kontroli Publikacji Prasy i Widowisk. Fragment ulicy Mysiej w Warszawie to teraz "Skwer Wolności Słowa".
2012-06-04, 13:20
Posłuchaj
Do kwietnia 1990 roku przy ulicy Mysiej w Warszawie działał główny urząd cenzorski. W tym symbolicznym dla historii prasy w Polsce miejscu, prezydent Bronisław Komorowski chciałby postawić pomnik. Miałby on trafić do wyobraźni młodych ludzi, "by pamiętali, że wolność nigdy nie jest zdobywana raz na zawsze".
"Tu proszę państwa razem zbudujemy pomnik zwycięstwa wolnego słowa nad brakiem wolności, cenzurą, nad dawną ulicą Mysią" - zapowiedział prezydent.
Podczas uroczystości rozdawano jednodniówkę "4 czerwca Święto Wolności". Tekst umieszczony na pierwszej stronie publikacji napisał Komorowski. Prezydent przekonuje w nim m.in., że dziś mamy pełne prawo być dumni ze zwycięstwa, jakie odnieśliśmy dwadzieścia trzy lata temu.
REKLAMA
Serwis portalu polskieradio.pl: Radia Wolności >>>
Komorowski odsłonił też w Warszawie rzeźbę upamiętniającą aktorkę i opozycjonistkę Halinę Mikołajską. Stanęła w Parku im. Rydza-Śmigłego na terenie Sejmu. W uroczystości wzięła udział aktorka i łączniczka w Powstaniu Warszawskim Danuta Szaflarska.
To pomnik upamiętniający zarówno wybitną aktorkę, jak i dobrą polską obywatelkę, która potrafiła ryzykować swoją dalszą karierę na rzecz zaangażowania obywatelskiego - podkreślił Komorowski.
REKLAMA
Halina Mikołajska (1925-1989) była jedną z najwybitniejszych polskich aktorek teatralnych w XX w. Jej najważniejsze role to m.in. Rachela ("Wesele", 1955), Stara ("Krzesła", 1957), Lady Makbet ("Makbet", 1960), Elżbieta ("Maria Stuart", 1969), Raniewska ("Wiśniowy sad", 1976).
Rola Raniewskiej była ostatnią, przed czteroletnią przerwą w pracy na scenie, spowodowaną działalnością społeczno-polityczną. W jej wyniku Mikołajską spotkały liczne represje i ograniczenie możliwości uprawiania zawodu. W 1975 r. podpisała skierowany do władz List 59 przeciwko zmianom w Konstytucji PRL, a rok później włączyła się w akcję pomocy represjonowanym robotnikom Radomia i Ursusa. Przystąpiła do Komitetu Obrony Robotników przekształconego następnie w Komitet Samoobrony Społecznej KOR. Uczestniczyła w niezależnym ruchu oświatowym w ramach Towarzystwa Kursów Naukowych, występowała z monodramami i wieczorami poetyckimi w kościołach i mieszkaniach prywatnych.
W 1981 r. była delegatką na I Zjazd NSZZ "Solidarność". W stanie wojennym była internowana w obozach odosobnienia w Jaworzu, Gołdapi, Darłówku. Po odzyskaniu wolności nadal angażowała się w działania demokratycznej opozycji. Zmarła 21 czerwca 1989 r., pochowano ją na cmentarzu w Laskach.
REKLAMA
IAR/PAP, tj
REKLAMA