Currency board

Posłuchaj

Czym jest currency board, kiedy ten mechanizm jest stosowany i jakie ma znaczenie dla finansów państw, które go stosują, tłumaczy Dobiesław Tymoczko, dr nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. /Justyna Golonko/Naczelna Redakcja Gospodarcza PR SA//.

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Władze kraju decydując się na wprowadzenie systemu izby walutowej zobowiązują się do wprowadzenia wymienialności waluty krajowej na określoną walutę zagraniczną po sztywnym, niezmienionym kursie. Ale co ważne, decydują się również, że kraj będzie emitował tylko tyle gotówki i płynnych rezerw, które dostarcza bankom, ile skupi walut obcych.

To oznacza w praktyce, że kraj taki nie prowadzi własnej polityki pieniężnej, a importuje stopy procentowe z kraju w stosunku do którego waluty przywiązał swoją walutę.

W państwie stosującym system zarządu walutą, nie ma możliwości prowadzenia niezależnej polityki pieniężnej, możliwa jest tylko polityka fiskalna. Ta polityka musi być prowadzona wówczas bardzo ostrożnie, by nie spowodować odpływu kapitału z danego kraju.

Currency board bardzo często wprowadzana jest wtedy, kiedy kraj wybija się na niepodległość, zaczyna emitować własną walutę albo,  kiedy wcześniej ta waluta była kompletnie niewiarygodna, niewymienialna międzynarodowo. Wprowadzając izbę walutową  państwo automatycznie importuje również wiarygodność, bo deklaruje, że jego waluta wymieniana będzie na określoną walutę zagraniczną po sztywnym, niezmienionym kursie.

W ten sposób zyskuje wiarygodność,  a również to co jest jednym z celów izby walutowej – w skokowym tempie jest w stanie zmniejszyć inflację.

Cześć krajów, która przystępuje do strefy euro zamiast przebywać przez dwa lata w tak zwanym mechanizmie kursowym ERM II wcześniej przebywa właśnie w reżimie izbie walutowej i to właśnie izba walutowa jest traktowana przez przepisy unijne jako czas sprawdzania waluty.

Systemy izby walutowej, stosowane w krajach o wysokiej inflacji takich jak Argentyna czy Bułgaria, ale też w państwach małych i niedoświadczonych w prowadzeniu polityki pieniężnej to np. :Litwa, Łotwa czy Estonia.

Justyna Golonko