Brazylijski film "Neonowy byk" wygrał 31. Warszawski Festiwal Filmowy

Posłuchaj

"Neonowy byk" z Grand Prix 31. Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Relacja Witolda Banacha (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

"Neonowy byk" jest wspólną produkcją Brazylii, Urugwaju i Holandii. Główny bohater, Iremar, bierze udział w Vaquejadas, rodeo w północno-wschodniej Brazylii. Jego domem jest ciężarówka, którą wozi byki z przedstawienia na przedstawienie. Towarzyszą mu tancerka egzotyczna Galega, jej bezczelna córka Caca oraz Ze, także związany z rodeo. Wspólnie tworzą oni rodzinę. Region, w którym pracują, przeżywa boom w przemyśle odzieżowym. To budzi w Iremarze nowe ambicje. Jego głowę zaczynają wypełniać marzenia o… zaprojektowaniu i uszyciu "super sexy kolekcji" z cekinów i zmysłowych tkanin.

Gabriel Mascaro, brazylijski reżyser i artysta wizualny, urodził się w 1983 roku w Recife. Ukończył studia w zakresie komunikacji społecznej na Uniwersytecie Federalnym Pernambuco. Jego filmy dokumentalne i instalacje wideo prezentowano na najważniejszych festiwalach filmowych i w galeriach sztuki. Jego pierwszy film fabularny, "Ventos de Agosto", miał premierę w konkursie na festiwalu w Locarno w 2014 roku, gdzie został nagrodzony specjalnym wyróżnieniem. "Neonowy byk", który premierę miał na festiwalu w Wenecji, to drugi film fabularny w dorobku Mascaro.

Zdesperowana kobieta gotowa jest na wszystko

Za najlepszą reżyserię w Konkursie Międzynarodowym nagrodzony został, mieszkający i tworzący w Meksyku, a urodzony w 1968 roku w Montevideo w Urugwaju, Rodrigo Pla. Jego pierwszy film fabularny "La Zona" z 2007 roku zdobył nagrodę za najlepszy debiut na festiwalu w Wenecji, a obraz pt. "La demora" był w 2012 roku urugwajskim kandydatem do Oscara.

Nagrodę dla najlepszego reżysera na Warszawskim Festiwalu Filmowym Pla otrzymał za dramat pt. "Potwór o tysiącu głów". Bohaterka tej historii, Sonia, to kobieta, która nie odpuszcza. Jej mąż ma raka w zaawansowanym stadium. Kobieta podejmuje walkę ze skorumpowanym i dopuszczającym się poważnych zaniedbań ubezpieczycielem. Sprawy przybierają nieoczekiwany obrót, nakręca się spirala przemocy, a zdesperowana kobieta gotowa jest na wszystko.

Jury WFF doceniło Pla za zawarte w filmie "mocne i sugestywne obrazy, które porywają widza w podróż poza przestrzeń ukazaną w kadrze".

"Konkurs 1-2" (dla pierwszych i drugich filmów w dorobku reżyserów) wygrała islandzko-duńsko-chorwacka produkcja "Wróble" w reżyserii Runara Runarssona. Została wyróżniona za "mistrzowsko i poetycko nakręconą wędrówkę antybohatera, która prowadzi do niezapomnianego, głęboko humanistycznego zakończenia". "Wróble" to podróż z dzieciństwa do dorosłości (głównym bohaterem jest 16-letni chłopak), film o relacji ojca i syna i o miłości.

W Konkursie Wolny Duch (dla pełnometrażowych filmów "niezależnych, nowatorskich, buntowniczych") nagroda przyznana została za słowacko-czeską "Kozę" w reżyserii Ivana Ostrochovsky’ego.

Konkurs Dokumentalny wygrało "Migotanie prawdy" w reżyserii Pietry Brettkelly, film będący produkcją Nowej Zelandii, a opowiadający o ludziach z Afganistanu. To historia o odwadze i determinacji dyrektora Afgańskiego Instytutu Filmowego oraz jego kolegów, pasjonatów kina, którzy walczą o ocalenie kulturalnego dziedzictwa będącego w stanie wojny kraju.

W Konkursie Filmów Krótkometrażowych nagrodzona została m.in. polska produkcja "Lokatorki" (reż. Klara Kochańska). To opowieść samotnej kobiety, która kupuje mieszkanie na aukcji komorniczej, ale sen o własnym mieszkaniu zamienia się w koszmar.

Laureatów nagród w poszczególnych konkursach wyłoniono przedostatniego dnia Warszawskiego Festiwalu Filmowego. 31. edycja WFF trwa od 9 października, zakończy się w niedzielę. Pokazy filmów odbywają się w Kinotece i Multikinie Złote Tarasy. W tegorocznym programie znalazło się 111 pełnometrażowych produkcji z ponad 50 krajów, a także filmy krótkometrażowe.

IAR, PAP, kk