Skąd szachownica na skrzydłach polskich samolotów?

Genezy symbolu polskiego lotnictwa należy szukać w zwyczaju malowania osobistych znaków na maszynach, którymi piloci latali podczas Wielkiej Wojny.

Biało-czerwona szachownica była godłem osobistym wymalowanym na maszynie pilota Stefana Steca - Polaka, który w I wojnie światowej służył w armii austro-węgierskiej na froncie włoskim. Jak podaje Tomasz Gworek w monografii "Pierwsze samoloty myśliwskie lotnictwa polskiego", oprócz Steca było jeszcze dwóch lotników, którzy używali tego znaku jako godła osobistego podczas I wojny światowej. Byli to Austriak urodzony w Krakowie Frank Linke-Crawford i Polak Marian (Maryan) Gaweł. 

Znak został zaadaptowany przez Sztab Generalny jako symbol polskiego lotnictwa po tym, jak Stec przyleciał 15 listopada 1918 z meldunkami z oblężonego Lwowa do Warszawy.

Początkowo symbol miał postać kwadratu podzielonego na cztery równe pola. Lewe górne i prawe dolne miały kolor czerwony, prawe górne zaś i lewe dolne kolor biały. Znak zmodyfikowano w 1921 roku, kiedy to dodano do niego obwódki.

Kliknij w obrazek i dowiedz się więcej o wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920:

W tej formie obowiązywał do 1993 roku, kiedy ze względów poprawności heraldycznej zmieniono kolejność pól: lewe górne i prawe dolne pola mają kolor biały.

Dlaczego zmieniona została kolejność pól? Pytał o to słuchacz programu Janusza Weissa z cyklu "Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać". Odpowiedzi udzielił dr Sławomir Górzyński, prezes Polskiego Towarzystwa Heraldycznego. 

Posłuchaj

Audycja Janusza Weissa z cyklu "Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać". (PR 17. 12.2014) 9:26

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

bm