Wojna o Inflanty – kres kawalerów mieczowych

Polska i Litwa, Moskwa, Szwecja i Dania. Wszystkie były żywo zainteresowane pozycją handlową na Bałtyku. Przez Inflanty przechodziły ważne szlaki handlowe, łączące zachodnią i północną Europę ze wschodem. Kluczową role odgrywała przede wszystkim Ryga.

2019-08-19, 05:50

Wojna o Inflanty – kres kawalerów mieczowych
Hołd zakonu inflanckiego przed Zygmuntem Augustem w Pozwolu 1557, wg M. Gottlieba. Foto: Wikimedia Commons/domena publiczna

Posłuchaj

Gawęda prof. Teresy Chynczewskiej-Hennel na temat wojen o Inflanty w audycji Andrzeja Sowy z cyklu "Historia Polski". (PR, 30.05.2003)
+
Dodaj do playlisty

19 sierpnia 1557 roku Polska wypowiedziała wojnę Zakonowi Kawalerów Mieczowych.

Istotnym nurtem polityki Zygmunta Augusta, panującego w latach 1548-1572, było zainteresowanie Bałtykiem. Na terenie Inflant osłabiony Zakon Kawalerów Mieczowych przeżywał konflikty wewnętrzne, podobne do tych w dawnym państwie krzyżackim. Postępy reformacji, zatargi zakonu z arcybiskupem ryskim, niezadowolenie szlachty i mieszczan zwróciły uwagę sąsiadów.

Polska i Litwa, Moskwa, Szwecja i Dania. Wszystkie były żywo zainteresowane pozycją handlową na Bałtyku. Przez Inflanty przechodziły ważne szlaki handlowe, łączące zachodnią i północną Europę ze wschodem. Kluczową role odgrywała przede wszystkim Ryga.

Powiązany Artykuł

450. rocznica zawarcia Unii Lubelskiej - zobacz serwis specjalny

W 1553 roku, w obliczy konfliktu moskiewsko-litewskiego, władze zakonne opowiedziały się za Moskwą. Mistrz zakonu zawarł układ z dyplomatami Iwana IV groźnego i obiecał przyjąć pozycję neutralną.

Jednak na Inflantach doszło do wybuchu walk wewnętrznych. Gdy w 1556 roku arcybiskup ryski Wilhelm, protegowany Zygmunta Augusta, został aresztowany, Polska interweniowała zbrojnie.

REKLAMA

Do walk nie doszło. Zakon Inflancki, między innymi dzięki pośrednictwu cesarskiemu, podpisał sojusz wojskowy, na którego mocy Inflanty zobowiązały się do wystąpienia wraz z Litwą przeciw Moskwie.

Wojska moskiewskie zajęły zbrojnie Dorpat i Narwę. Duńczycy opanowali wyspę Ozylię, Szwedzi Rewal z cześcią Estonii. W obliczu klęsk w zakonie ostatecznie zwyciężyła postawa polsko-litewska. Nowo wybrany wielki mistrz Gotard Ketler w 1561 roku spotkał się z Zygmuntem Augustem w Wilnie i poddał mu Inflanty. Zakon rozwiązano.

Ketler został lennym księciem Kurlandii i Semigalii. Pozostałe tereny Inflant zostały najpierw włączone do Litwy, a od 1569 roku podlegać miały wspólnie Rzeczpospolitej.

Było to jednak dopiero preludium do wojny z Moskwą, tzw. I wojny inflanckiej, która trwała w latach 1563-1570.

REKLAMA

Posłuchaj gawędy prof. Teresy Chynczewskiej-Hennel w audycji z cyklu "Historia Polski".

Polecane

REKLAMA

Wróć do strony głównej