Odyseja skarbu II Rzeczpospolitej

19 czerwca 1947 roku w ambasadzie polskiej w Londynie zdeponowano ponad 200 kg złota pochodzącego z Funduszu Obrony Narodowej.

2022-06-19, 05:55

Odyseja skarbu II Rzeczpospolitej
Cena złota w tym roku nie powinna przekroczyć 1450 dol. za uncję. Foto: Glow Images/East News

Historia złota należącego do przedwojennego Banku Polskiego pozostaje do dziś niewyjaśniona do końca. Obok wawelskich arrasów to była najcenniejsza część naszego bogactwa narodowego.

Przedwojenni polscy oficerowie płk Ignacy Matuszewski i mjr Henryk Floyar-Rajchman znani są przede wszystkim jako ci, którzy we wrześniu 1939 roku – podczas niemieckiej agresji na Polskę – doprowadzili do ewakuacji rezerw Banku Polskiego z kraju ogarniętego wojną. Łącznie udało się uratować prawie 80 ton złota, które zdeponowano ostatecznie we Francji.

Po ciężkim bombardowaniu Warszawy w pierwszych dniach września 1939 roku władze Banku Polskiego zdecydowały o wywiezieniu złota ze stolicy.

Zobacz, jaką drogę przebyło polskie złoto, transportowane trasami kolejowymi i morskimi, w taki sposób, by ominąć tereny zajęte przez III Rzeszę. Dowiedz się więcej o logistyce tego przedsięwzięcia i poświęceniu osób zaangażowanych w wywiezienie polskiego skarbca.

REKLAMA

Ewakuacja polskiego złota we wrześniu 1939 roku 

Infografika: Sebastian Sokołowski/PolskieRadio24.pl

Złoto warte miliony

Polskie złoto było wtedy ogółem warte 463,6 mln zł (ok. 95 ton), czyli około 87 mln ówczesnych dolarów amerykańskich. Złoto o wartości nieco ponad 100 mln zł (ok. 20 ton) było zdeponowane za granicą, głównie we Francji, w Anglii, Szwajcarii i USA. Większość znajdowała się jednak w Polsce. Złoto o wartości 193 mln zł (ok. 38 ton) przechowywano w skarbcu w Warszawie, zaś sztaby warte 170 mln zł (37 ton) spoczywały w oddziałach w Brześciu, Lublinie, Siedlcach i Zamościu.

Polecane

REKLAMA

Wróć do strony głównej