Juliusz Wiktor Gomulicki – erudyta, bibliofil, badacz literatury
115 lat temu, 17 października 1909 roku, urodził się Juliusz Wiktor Gomulicki - historyk literatury, wybitny znawca poezji Cypriana Kamila Norwida, varsavianista, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego. W Archiwum Polskiego Radia zachowały się jego wspomnienia. W 2003 roku z Juliuszem Gomulickim rozmawiała Bogumiła Prządka.
2024-10-17, 05:40
- Ja w książki się wgłębiam – mówił Juliusz Wiktor Gomulicki. - Jestem miłośnikiem tego, co zapieczętowane, wykrywania tego, co ukryte, odgadywania tego, co zagadkowe. Jestem w tym mistrzem, mogę powiedzieć niezrównanym.
Był synem pisarza Wiktora Gomulickiego. Urodził się 17 października 1909 roku w Warszawie.
- Matka nauczyła mnie liter, jak miałem trzy lata. Ojciec, jak zauważył, że ja sylabizuję, zabrał się za naukę czytania już prawdziwego – wspominał Juliusz Gomulicki. – Czytałem dużo, szybko przyswajałem wiedzę, więc ojciec był ze mnie bardzo zadowolony.
Posłuchaj
Wybuch I wojny światowej zastał rodzinę Gomulickich w Warszawie. – Pamiętam pierwszą stronę gazety z wielkim tytułem "Wojna!", pamiętam, choć miałem wtedy tylko pięć lat – mówił Juliusz Gomulicki w Polskim Radiu. – Pamiętam też 11 listopada i odzyskanie niepodległości przez Polskę. Jak ja wtedy zazdrościłem moim starszym braciom, że mogli służyć w wojsku.
REKLAMA
Posłuchaj
- Chciałem iść na historię. Interesowałem się średniowieczem. Przeczytałem wszystkie dostępne prace dotyczące polskiego średniowiecza – mówił Juliusz Wiktor Gomulicki. – Znałem średniowieczną łacinę. Przestudiowałem Galla Anonima we wszystkich dostępnych tłumaczeniach. Jednym słowem – tyle tego wiedziałem, że już po dwóch latach mogłem pisać pracę magisterską – wspominał.
Posłuchaj
Przed wojną studiował także nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim, a w trakcie okupacji na tajnych kompletach także psychologię i socjologię.
Współpracował z "Nowymi książkami", "Rocznikiem Literackim", współtworzył Encyklopedię Powszechną PWN i Towarzystwo Przyjaciół Książki.
Posłuchaj
W latach 1945-46 był naczelnikiem Wydziału Upowszechniania Literatury w Ministerstwie Kultury i Sztuki, następnie kierownikiem działu wydawniczego Centralnego Instytutu Kultury. Pracował także jako recenzent w Państwowym Instytucie Wydawniczym, doradca naukowy w Ossolineum oraz w Instytucie Badań Literackich PAN. W latach 1957–60 i 1983–85 wykładał literaturę i tekstologię na Uniwersytecie Warszawskim.
REKLAMA
Posłuchaj
Publikował głównie książki varsavianistyczne (m.in. "O starej i nowej Warszawie", "Trzysta lat książki o Warszawie", "Warszawa drukowana") oraz literaturoznawcze, w szczególności poświęcone twórczości Cypriana Kamila Norwida. To dzięki Gomulickiemu ukazały się zebrane dzieła Norwida z opracowaniem. Napisał także pracę o ojcu, Wiktorze Gomulickim, zatytułowaną "Pierwszy odkrywca Norwida od roku 1860 do roku 1918".
im
REKLAMA