Powstanie Warszawskie. 18 sierpnia 1944. Warszawa płonie. Trwa walka na butelki zapalające i miotacze ognia

Powiązany Artykuł

Powstanie Warszawskie - zobacz serwis specjalny

Płoną domy i kamienice na Podwalu, Piwnej i Świętojerskiej, Siennej, Zielnej i Moniuszki. Na ul. Bielańskiej bomby powalają budynek Banku Polskiego. Ostrzał artylerii skupia się na północnej części dzielnicy – od Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych do szpitala Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 2 i Muranowa.

Posłuchaj

- Na Czerniakowie był ślub mego kolegi, Mietka Pokrzywy. Jego żona zginęła następnego dnia. (PR, 2014) 2:07

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

W Śródmieściu powstańcy odzyskują stracone dzień wcześniej koszary przy ul. Ciepłej i magazyny żywności w budynkach firmy Pluton. W rejonie Politechniki czwarty dzień zażartych walk. Nieprzyjaciel próbuje zająć cały teren uczelni.

Na Mokotowie oddziały AK kontrolują Sielce, ul. Belwederską, część Czerniakowa i Sadybę. Są tam oddziały rtm. Andrzeja Czaykowskiego ps. Garda, kompania B-3 pułku "Baszta" pod dowództwem por. Michała Juchnickiego ps. Wicher i pluton Armii Ludowej. W ciągu dnia niemieckie wojska zmuszają powstańców do ewakuacji z ul. Belwederskiej i z Czerniakowskiej.

Posłuchaj

Wspomnienia Jacka Cydzika ps. Ran o walkach na Sadybie. (PR) 1:33

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Posłuchaj

Posłuchaj

Wspomnienia m.in. Andrzeja Szczypiorskiego, pisarza, żołnierza Armii Ludowej; Stanisława Zadrożnego, komendanta powstańczej radiostacji AK "Błyskawica"; wspomnienia Tadeusza Bora-Komorowskiego z jego książki "Armia Podziemna" (czyta lektor). Cykl "Dni Walczącej Stolicy" Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 1984) 13:12

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Gen. Erich von dem Bach, głównodowodzący akcją przeciw Powstaniu Warszawskiemu podejmuje próbę skłonienia powstańców do kapitulacji.   

Wspomnienia gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego: " […] Von dem Bach wzywał do kapitulacji, obiecując prawa kombatanckie pod warunkiem złożenia broni. W razie odrzucenia jego propozycji groził zniszczeniem miasta i wytępieniem jego mieszkańców. […] Niemcy zbyt często łamali obietnice […]. Kapitulacja w naszym przekonaniu była równoczesna ze zbiorową masakrą ludności i wojska. […] Poza tym liczyłem na to, że Rosjanie lada dzień mogą rozpocząć natarcie, które w najbliższym czasie doprowadzić powinno do zajęcia przez nich Warszawy. […] Kazałem wobec tego pozostawić list von dem Bacha bez odpowiedzi".