Powstanie Warszawskie. "To był dzień najbardziej dla mnie tragiczny, zginęli wszyscy moi przyjaciele"

Powiązany Artykuł

Powstanie Warszawskie - zobacz serwis specjalny

Walki na Śródmieściu przypominają wojnę pozycyjną. Stawką są nie ulice, a ich fragmenty, nie budynki, a pojedyncze piętra. Śmiertelny impas wiąże siły powstańcze i niemieckie. "Trudno mówić o walce, gdy żołnierze z obu stron zaryli się w kretowisku gruzów niemal bez ruchu, nie mogąc wysunąć ze swych kryjówek nawet czubka hełmu" - pisze w swoim dzienniku kpt Wacław Zagórski z batalionu "Chrobry II".

Posłuchaj

- To był dzień najbardziej dla mnie tragiczny, zginęli wszyscy moi przyjaciele - mówił Zbigniew Dębski ps. Zbych. Archiwum (PR) 1:38

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Całe Śródmieście jest celem ostrzału artyleryjskiego i lotniczego. Bomby spadają na Marszałkowską i plac Napoleona. Niemieckie natarcie rusza z Nowego Światu, Królewskiej, Grzybowskiej i od strony Dworca Głównego. Wróg opanowuje skrzyżowanie Alei Jerozolimskich i Marszałkowskiej.

Posłuchaj

Niemcy usiłowali zniszczyć barykadę w Alejach Jerozolimskich u wylotu ulicy Kruczej, która oddzielała południową i północną część Śródmieścia. (PR, 2014) 2:23

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Coraz dotkliwszy jest brak żywności, niemal jedynym jej źródłem są magazyny browaru Haberbuscha. "Od tygodnia pożywieniem naszym stała się zupa - plujka. Jest to zupa ze zbożowego ziarna; jedząc ją, trzeba ustawicznie wypluwać plewy czy łuski. Wkrótce przestaniemy wypluwać, byle więcej, byle oszukać puste żołądki" - wspomina Józefa Radzymińska, łączniczka batalionu "Iwo".

Płonie Mokotów. Najbardziej poszkodowani tego dnia są mieszkańcy ul. Odyńca, Ursynowskiej, Racławickiej, Tenisowej i Misyjnej. Trwają zacięte walki na Dolnym Mokotowie, w rejonie ulic Promenady, Dolnej i Konduktorskiej.

Władze cywilne Powstania zezwalają na porozumienie Zarządu Polskiego Czerwonego Krzyża z dowództwem wojsk niemieckich w sprawie ewakuacji poza tereny miasta osób starszych, chorych i dzieci. Ustalono czas, w którym ludność mogła, na własne ryzyko, opuścić stolicę (8 i 9 września).

Posłuchaj

Coraz bardziej nasilony ostrzał artyleryjski i lotniczy Warszawy. Cykl "Dni Walczącej Stolicy" Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 1984) 14:57

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Członkowie Krajowej Rady Ministrów wysyłają dramatyczną depeszę do premiera Stanisława Mikołajczyka: "Katastrofalne uszczuplenie stanu naszego terenowego posiadania, brak żywności, wody i światła oraz krańcowe wyczerpanie ludności przy braku natychmiastowej skuteczności stawia na porządku dziennym sprawę rezygnacji z dalszej walki w Warszawie".