Paliwa syntetyczne "uratują" samochody spalinowe po 2035 r. Czy będą jednak opłacalne?

Nowe unijne przepisy określają następujące cele: redukcja emisji CO2 o 55 proc. dla nowych samochodów osobowych i o 50 proc. dla nowych samochodów dostawczych w latach 2030-2034 w porównaniu z poziomami z 2021 r.; 100 proc. redukcji emisji CO2 zarówno dla nowych samochodów osobowych, jak i dostawczych od 2035 roku. W 2026 r. KE dokona szczegółowej oceny postępów w osiąganiu celów 100 proc. redukcji emisji oraz ewentualnej potrzeby ich przeglądu.

E-paliwa na ratunek

Propozycja z e-paliwami może sprawić, że Polacy zaakceptują zakaz sprzedaży samochodów na paliwa kopalniane pod warunkiem, że te ekologiczne będą tańsze - powiedział prezes Polskiego Związku Przemysłu Motoryzacyjnego Jakub Faryś. Zwrócił uwagę, że pojazdy wyprodukowane przed 2035 r. długo pozostaną dostępne na polskim rynku.

Ekspert dodał, że e-paliwo jest produkowane m.in. w Niemczech.

- Jednak jest ono nawet 4 razy droższe od zwykłych paliw dostępnych na stacjach, bo aktualna produkcja odbywa się na małą skalę. Tymczasem potencjał do jej zwiększenia również w Polsce, jest duży - ocenił.

Zdaniem Farysia niemiecka propozycja z e-paliwami może sprawić, że Polacy zaakceptują zakaz sprzedaży samochodów na paliwa kopalniane pod warunkiem, że te ekologiczne będą tańsze.

- Przy zwiększeniu produkcji ta cena będzie spadać. Na tym polega efekt skali - im czegoś więcej, tym jest tańsze dla konsumentów - wyjaśnił.

Prezes Polskiego Związku Przemysłu Motoryzacyjnego zwrócił uwagę, że rozwój sektora paliw syntetycznych może wpłynąć na rynek pojazdów elektrycznych, ale kierunek dla rozwoju transportu bateryjnego, w tym wodorowego, został już wytyczony i nic go nie zatrzyma, zwłaszcza w tym segmencie aut miejskich.

Faryś podkreślił, że zakaz rejestracji aut spalinowych dotyczy tylko nowych pojazdów.

- Te wyprodukowane przed 2035 rokiem nadal będą dostępne na rynku. One nagle nie znikną z naszego rynku, gdzie 2/3 sprzedaży wciąż stanowią samochody używane - przypomniał.

Użytkowanie samochodów spalinowych mogą przedłużyć paliwa syntetyczne.

Paliwa syntetyczne

Paliwa syntetyczne to paliwa płynne lub gazowe, które są syntetyzowane ze źródeł nieopartych na ropie naftowej, takich jak węgiel, gaz ziemny, biomasa, a nawet dwutlenek węgla. Paliwa te mogą być produkowane w różnych procesach, w tym w procesie gazyfikacji, upłynniania i pirolizy.

Paliwa syntetyczne mają wiele potencjalnych zalet w porównaniu z tradycyjnymi paliwami kopalnymi. Po pierwsze, mogą być produkowane z szerokiej gamy surowców, co czyni je bardziej uniwersalnymi i potencjalnie bardziej dostępnymi. Można je również zaprojektować tak, aby miały określone właściwości, dzięki którym będą bardziej wydajne lub przyjazne dla środowiska. Ponadto paliwa syntetyczne mogą być stosowane w istniejącej infrastrukturze, takiej jak silniki i rurociągi, co czyni je potencjalnym rozwiązaniem w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorze transportu.

Paliwa syntetyczne mają jednak również pewne wady. Ich produkcja może być droższa niż tradycyjnych paliw kopalnych, a do ich wytworzenia mogą być potrzebne znaczne ilości energii i zasobów. Ponadto niektóre procesy produkcji paliw syntetycznych mogą powodować emisję gazów cieplarnianych lub innych zanieczyszczeń środowiska. Ogólnie rzecz biorąc, opłacalność paliw syntetycznych jako substytutu tradycyjnych paliw kopalnych będzie zależała od wielu czynników, w tym kosztów, dostępności surowców i wpływu na środowisko.

Zgodnie z kierunkiem zmian wytyczonym przez KE, najbardziej pożądane paliwa syntetyczne to te pochodzące z wodoru i dwutlenku węgla.

Wodór do samochodu

Koszt produkcji paliwa wodorowego dla samochodów może być różny w zależności od zastosowanej metody produkcji. Obecnie istnieje kilka metod produkcji wodoru, w tym parowy reforming metanu, elektroliza i zgazowanie biomasy.

Parowy reforming metanu jest najbardziej rozpowszechnioną metodą produkcji wodoru, stanowiącą ponad 95% produkcji wodoru na świecie. Proces ten polega na reakcji gazu ziemnego z parą wodną w celu wytworzenia wodoru i dwutlenku węgla. Koszt produkcji wodoru poprzez parowy reforming metanu wynosi obecnie około 1,50 do 2,50 USD za kilogram.

Elektroliza to kolejna metoda produkcji wodoru, która polega na wykorzystaniu energii elektrycznej do podziału wody na wodór i tlen. Koszt produkcji wodoru za pomocą elektrolizy zmienia się w zależności od kosztu energii elektrycznej, ale na ogół jest wyższy niż koszt produkcji wodoru za pomocą parowego reformingu metanu. Obecnie koszt produkcji wodoru za pomocą elektrolizy wynosi około 3,50 do 7,00 dolarów za kilogram.

Inną metodą produkcji wodoru jest zgazowanie biomasy, które polega na reakcji biomasy z parą wodną w celu wytworzenia mieszaniny gazów syntetycznych składającej się z wodoru, tlenku węgla i dwutlenku węgla. Koszt produkcji wodoru poprzez zgazowanie biomasy jest obecnie wyższy niż koszt produkcji wodoru poprzez parowy reforming metanu i zmienia się w zależności od kosztu surowca biomasowego. Niestety w tym przypadku dodatkowym efektem jest emisja dwutlenku węgla.

Ogólnie rzecz biorąc, koszt produkcji paliwa wodorowego dla samochodów jest obecnie wyższy niż koszt produkcji benzyny lub oleju napędowego. Jednak wraz z postępem technicznym i wzrostem wydajności metod produkcji koszt produkcji wodoru będzie malał, co sprawi, że paliwo wodorowe stanie się bardziej konkurencyjną opcją dla branży transportowej.

Paliwo z dwutlenku węgla

Dwutlenek węgla (CO2) nie może być bezpośrednio wykorzystywany jako paliwo dla samochodów. Zamiast tego, CO2 można wykorzystać jako surowiec do produkcji paliw syntetycznych, takich jak metan, metanol, a nawet benzyna, olej napędowy i paliwa odrzutowe, w procesie zwanym wychwytywaniem i wykorzystaniem węgla (CCU).

Koszt produkcji paliw z CO2 poprzez CCU może być różny w zależności od zastosowanej metody produkcji oraz dostępności i kosztu surowca CO2. Niektóre procesy CCU wykorzystują CO2 wychwycony z procesów przemysłowych, takich jak elektrownie lub cementownie, podczas gdy inne wykorzystują CO2 bezpośrednio z atmosfery. Koszt wychwytywania i oczyszczania CO2 z procesów przemysłowych może wynosić od 40 do 200 dolarów za tonę metryczną, podczas gdy koszt wychwytywania CO2 z atmosfery jest obecnie znacznie wyższy, szacowany na około 600 do 800 dolarów za tonę metryczną.

Koszt przekształcenia CO2 w paliwa syntetyczne poprzez CCU również różni się w zależności od zastosowanej metody produkcji. Niektóre procesy CCU wykorzystują odnawialną energię elektryczną i mikroby do przekształcenia CO2 w paliwa, podczas gdy inne wykorzystują reakcje chemiczne, takie jak katalityczne uwodornienie lub synteza Fischera-Tropscha. Koszt produkcji paliw z CO2 za pomocą CCU jest obecnie wyższy niż koszt produkcji tradycyjnych paliw kopalnych, ale oczekuje się, że będzie on malał w miarę postępu technologicznego i osiągania korzyści skali.

Kwestia silnika

Pod względem bezpieczeństwa dla silników samochodowych paliwa syntetyczne są ogólnie uważane za bezpieczne. Mają one podobne właściwości do paliw konwencjonalnych, takich jak benzyna czy olej napędowy, i mogą być stosowane w istniejących silnikach spalinowych przy niewielkich lub żadnych modyfikacjach. W rzeczywistości niektórzy producenci samochodów przetestowali już paliwa syntetyczne w swoich pojazdach i uznali je za kompatybilne.

Należy jednak pamiętać o pewnych kwestiach. Paliwa syntetyczne mają inny proces spalania niż paliwa konwencjonalne, co może mieć wpływ na osiągi silnika i emisję spalin. Mają one również wyższą liczbę oktanową, co może wymagać dostosowania rozrządu zapłonu i układu wtrysku paliwa w silniku. Ponadto paliwa syntetyczne mogą mieć wyższą temperaturę pracy, co może powodować problemy z komponentami silnika, które nie zostały zaprojektowane do ich obsługi.

• Energia jądrowa w produkcji wodoru. Technologia przyszłości staje się rzeczywistością

PolskieRadio24.pl/ IAR/ PAP/ KE/ Economist/ Science Direct/ Repsol/ mib