Budżet 2018: niski deficyt, malejące bezrobocie, wzrost płac

Projekt budżetu na 2018 r. zakłada, że deficyt nie przekroczy 41,5 mld zł, wzrost gospodarczy będzie na poziomie 3,8 proc., a średnioroczna inflacja wyniesie 2,3 proc.

Deficyt sektora finansów publicznych ma wynieść 2,7 proc.

Według projektu, który obecnie omawiany jest w Sejmie, dochody państwa wyniosą 355,7 mld zł, a wydatki 397,2 mld zł. W projekcie założono deficyt sektora finansów publicznych w 2018 r. w wysokości 2,7 proc. PKB.

Solidny, realny wzrost wynagrodzeń

W projekcie budżetu na ten roku zakłada się kolejne dobre scenariusze dla pracujących i emerytów. Wzrost wynagrodzeń i rent ma wynieść 6,3 proc., co przy zakładanej 2,3 –procentowej inflacji oznacza rzeczywisty, realny wzrost dochodów. W tym roku przyjęto również wzrost spożycia prywatnego (w ujęciu dominalnym) o 5,9 proc.

Powiązany Artykuł

Budżet na 2018 rok trafił ponownie do Komisji Finansów

Rząd przewiduje wzrost przeciętnego rocznego funduszu wynagrodzeń w gospodarce narodowej oraz wzrost emerytur i rent w wysokości 6,3 proc., wzrost spożycia prywatnego w ujęciu nominalnym o 5,9 proc.

REKLAMA

Ustawa zakłada że w budżecie środków europejskich na rok 2018 ustalono, że jego dochody wyniosą 64,8 mld zł, wydatki 80,2 mld zł, a deficyt 15,5 mld zł.

Produkt krajowy brutto rośnie od 2016 r. dzięki poprawie sytuacji na rynku pracy

W uzasadnieniu projektu ustawy budżetowe czytamy, że profil zmian PKB wskazuje, że od IV kw. 2016 r. gospodarka polska powróciła na ścieżkę szybszego wzrostu. Głównym czynnikiem wzrostu pozostaje popyt krajowy, w tym popyt konsumpcyjny gospodarstw domowych. Sprzyja temu systematyczna poprawa na rynku pracy. Wraz ze wzrostem popytu na pracę stopa bezrobocia rejestruje historyczne minima przy stabilnym wzroście wynagrodzeń.

Dochody do dyspozycji gospodarstw domowych są dodatkowo wspierane przez transfery wynikające z realizacji programu „Rodzina 500 plus”. W I kw. 2017 r. odnotowano też wzrost w ujęciu kwartalnym nakładów brutto na środki trwałe, co, uwzględniając dobre wyniki produkcji budowlano-montażowej w II kw., daje podstawy do oczekiwania zmiany obserwowanej w 2016 r. negatywnej tendencji kształtowania się inwestycji.

W projekcie przyjęto, że wzrost gospodarczy w Polsce w 2018 r. wyniesie 3,8 proc. Podstawowym czynnikiem wzrostu pozostanie popyt krajowy, w tym głównie spożycie prywatne z rosnącą rolą nakładów brutto na środki trwałe.

REKLAMA

Do poprawy tego tempa wzrostu w największym stopniu przyczyni się zakładane przyspieszenie tempa wzrostu produktywności czynników produkcji oraz stopniowe zwiększanie się udziału kapitału w tworzeniu PKB. Dodatkowo, wsparciem potencjalnego wzrostu polskiej gospodarki będzie prognozowany dalszy spadek stopy bezrobocia równowagi, który będzie łagodzić wpływ negatywnych tendencji demograficznych.

Rosnące inwestycje w sektorze publicznym: rządowym i samorządowym

Analiza podstawowych składników zagregowanego popytu, przyjęty na potrzeby uzasadnienia ustawy budżetowej na 2018 r. scenariusz zakłada, że zarówno w 2017 r. jak i 2018 r. udział inwestycji sektora instytucji rządowych i samorządowych w PKB będzie się zwiększał, czemu sprzyjać będzie zakładane istotne przyspieszenie w wydatkowaniu funduszy unijnych.

Przyspieszenie inwestycji w sektorze prywatnym

W kolejnych latach będziemy również obserwować stopniowe przyspieszenie tempa wzrostu inwestycji w sektorze rynkowym. Czynnikami wspierającymi popyt inwestycyjny sektora prywatnego będą: utrzymująca się

dobra sytuacja finansowa polskich przedsiębiorstw, wysoki stopień wykorzystania mocy produkcyjnych, utrzymujący się na niskim poziomie koszt kapitału oraz implementacja  działań przewidzianych w ramach Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR) w celu zwiększenia stopy inwestycji, w tym uruchomienie Polskiego Funduszu Rozwoju.

REKLAMA

Wzrost inwestycji w 2018 r. o 7,6 proc.

Uwzględniając powyższe, przyjęty scenariusz zakłada, że realne tempo wzrostu inwestycji ogółem wyniesie 7,2% w 2017 r. i 7,6% w 2018 r.

Rosnące spożycie wewnętrzne, głównie dzięki 500 Plus

Realne tempo wzrostu spożycia ogółem w 2017 r. wyniesie 3,9%. W przyszłym roku ukształtuje się ono na poziomie 3,0%. Zmiany spożycia ogółem są konsekwencją przyjętego scenariusza ształtowania się spożycia publicznego i spożycia prywatnego.

Realny wzrost spożycia publicznego uwarunkowany będzie działaniami Rządu ukierunkowanymi na przestrzeganie obowiązujących reguł fiskalnych i dążenie do osiągnięcia średniookresowego celu budżetowego. Przyjęto, że realne tempo wzrostu tej kategorii ekonomicznej wyniesie 3,5% w 2017 r. i 1,3% w 2018 r.

W przypadku spożycia prywatnego zakłada się, że w 2017 r. realny wzrost tej kategorii ekonomicznej przyspieszy do 4,0%, wobec 3,8% tempa wzrostu w roku ubiegłym. W kolejnym roku realne tempo wzrostu spożycia prywatnego wyniesie 3,5%. Szybkiemu wzrostowi spożycia prywatnego sprzyjać będzie istotna poprawa w obszarze dochodów do dyspozycji gospodarstw domowych, m. in. w związku z zakładanym scenariuszem utrzymania się bardzo dobrej sytuacji na rynku pracy oraz transferami w ramach programu „Rodzina 500 plus”.

REKLAMA

Wzrost eksportu

W ostatnich latach obserwujemy w Polsce systematyczny wzrost udziału eksportu w PKB. Zmiana struktury wzrostu gospodarczego wynika m. in. z utrzymującej się wysokiej konkurencyjności polskich przedsiębiorstw. Przyjęty scenariusz wzrostu gospodarczego zakłada, że udział eksportu w PKB będzie nadal rósł, do 53,6% w 2017 r. i 54,9% w 2018 r.

Realne tempo wzrostu eksportu dóbr i usług w Polsce w 2017 r. wyniesie 7,1%, a w roku kolejnym ukształtuje się na poziomie 6,4%. Oznacza to, że podobnie jak w latach ubiegłych, tempo wzrostu eksportu pozostanie wyższe niż tempo wzrostu rynków eksportowych i tempo wzrostu PKB.

Przedstawiony wyżej scenariusz kształtowania się podstawowych komponentów popytu krajowego oznacza, że w roku bieżącym realne tempo wzrostu tego agregatu makroekonomicznego wyniesie 3,8%, a w 2018 r. przyspieszy do 3,9%, wobec 2,4% wzrostu w 2016 r. Uwzględniając zakładane tempa wzrostu eksportu, szacuje się, że tempo wzrostu całkowitego popyt finalnego, który może być traktowany jako indykator kształtowania się importu, wyniesie 5,0% w 2017 r. i 4,8% w 2018 r.

W związku z tym przyjęto, że realne tempo wzrostu importu w latach 2017-2018 wyniesie odpowiednio 7,7% i 6,9%. Założone tempa wzrostu eksportu i importu oznaczają, że wkład we wzrost PKB ze strony eksportu netto będzie lekko ujemny w 2017 r. (-0,1 pkt. proc), a w 2018 r. będzie już neutralny.

REKLAMA

Dalsza poprawa na rynku pracy

W ostatnich latach w Polsce obserwowano systematyczna poprawa sytuacji na rynku pracy. Rośnie przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej, czemu towarzyszy istotny spadek stopy bezrobocia. Tendencje te utrzymują się również w pierwszej połowie roku bieżącego i oczekuje się, że będą kontynuowane w latach kolejnych.

Zakłada się, że przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej wzrośnie o 3,2% w 2017 r. i 0,8% w 2018 r. Prowadzić to będzie do dalszego zmniejszenia stopy bezrobocia. Stopa bezrobocia rejestrowanego na koniec 2018 r. obniży się do poziomu 6,4 proc.

wobec 8,3% na koniec 2016 r.

W zakresie nominalnego tempa wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej przyjęto, że wyniesie ono 4,8% w 2017 r. oraz 4,7% w 2018 r.

REKLAMA

Jak inflacja, stopy procentowe i kurs walutowy

Na potrzeby prezentowanego scenariusza makroekonomicznego założono, że po okresie deflacji w latach 2015-16, od 2017 r. średnioroczne zmiany CPI będą stopniowo podążać w kierunku celu inflacyjnego NBP.

W warunkach stabilizacji sytuacji na rynkach surowcowych oraz przy założeniu braku szoków podażowych na rynku żywności, średnioroczny wskaźnik CPI w roku bieżącym powinien ukształtować się na poziomie 1,8%, w 2018 r. powinien przyspieszyć do 2,3%.

Przyjęty scenariusz wzrostu gospodarczego oraz założenia dotyczące kształtowania się procesów inflacyjnych pozwalają oczekiwać, że w 2017 r. stopa referencyjna NBP nie zmieni

się i pozostanie na poziomie z 2016 r., tj. 1,5%.

REKLAMA

Dla 2018 r. przyjęto z kolei scenariusz zerowych stóp realnych, co oznacza, że nominalny poziom stopy referencyjnej średnio w roku powinien być spójny z poziomem CPI.

Na potrzeby scenariusza makroekonomicznego przyjęto techniczną ścieżkę kształtowania się kursu złotego, która zakłada, że kolejnych kwartałach utrzyma się on średnio na poziomie 4,25 wobec euro, 3,99 wobec dolara. To założenie, z uwagi na koszty obsługi zadłużenia zagranicznego i poziom tego zadłużenia w relacji do PKB, jest relatywnie konserwatywne z punktu widzenia prowadzonej polityki budżetowej. Fundamenty polskiej gospodarki, w przypadku braku szoków zewnętrznych, powinny sprzyjać umacnianiu się polskiej waluty.

Opr. na podstawie projektu ustawy budżetowej, jk