Thierry Henry zakończył karierę. "Czas spędzony w piłce był dla mnie wyjątkowy"

2014-12-16, 12:00

Kolejny wielki piłkarz przechodzi na emeryturę. Thierry Henry, legenda reprezentacji Francji i jeden z najważniejszych piłkarzy Arsenalu Londyn, zdecydował się zawiesić buty na kołku. Mistrz świata i Europy oraz dwukrotny zdobywca Złotego Buta na stałe zapisał się w sercach kibiców.

Posłuchaj

Słynny napastnik reprezentacji Francji Thierry Henry postanowił zakończyć swoją karierę sportową. Mający 37 lat piłkarz odchodzi na emeryturę - relacjonuje z Paryża Marek Brzeziński (IAR)

Dodaj do playlisty

"Po 20 latach w grze zdecydowałem się zakończyć karierę profesjonalnego piłkarza. To była niesamowita podróż i chciałbym podziękować wszystkim fanom i kolegom z zespołów, z którymi grałem w AS Monaco, Juventusie, Arsenalu FC, FC Barcelonie, New York Red Bulls i oczywiście reprezentacji Francji. Wszyscy oni sprawili, że czas spędzony w piłce był dla mnie tak wyjątkowy.

Nadszedł czas na kolejny etap mojej kariery i jestem zadowolony, że wracam do Londynu, żeby dołączyć do zespołu Sky Sports. Będę mógł podzielić się spostrzeżeniami i doświadczeniem, które zdobyłem przez lata gry w piłkę.

Mam wiele wspomnień (w większości dobrych!) i przeżyć. Wierzę, że oglądanie mnie sprawiło wam tyle radości, ile ja miałem z gry. Do zobaczenia po drugiej stronie..." - napisał we wtorek rano Thierry Henry na swoim profilu na portalu Facebook.

Skazany na wielką karierę

Henry wychował się na przedmieściach Paryża, jest synem francuskich imigrantów z Gwadelupy. Od najmłodszych lata pokazywał nieprzeciętny talent do gry w piłkę nożną, co zaowocowało zainteresowaniem bardzo silnego wówczas AS Monaco. W drużynach juniorskich Henry brylował, seryjnie trafiając do siatki, imponując swoją niezwykłą szybkością i dynamiką. Widać było, że młody Francuz ma wszystko, by zrobić wielką karierę.

Do Monaco trafił w wieku zaledwie 13 lat i to w tym klubie zetknął się po raz pierwszy z człowiekiem, który miał wielki wpływ na wszystko, co osiągnął w futbolu. Tym człowiekiem był Arsene Wenger, który dał mu szansę debiutu w pierwszej drużynie w wieku 17 lat.

Pod wodzą Wengera Henry nie pograł jednak długo - francuski szkoleniowiec odszedł do Japonii niedługo po debiucie swojego odkrycia.

Występami w klubie z księstwa Henry zapracował na powołanie do reprezentacji Francji, z którą w 1998 roku zdobył mistrzostwo świata. Miał wtedy 21 lat.

W 1999 roku za 14 milionów euro sprowadził go do siebie Juventus Turyn, finalista Ligi Mistrzów i mistrz Włoch, jeden z największych zespołów Europy. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywały na to, że będzie to transferowy hit. Stało się jednak inaczej.

Carlo Ancelotti, który zaczął swoją pracę w Turynie jako następca wielkiego Marcelo Lippiego, uparcie wystawiał Francuza jako skrzydłowego, dokładając mu jeszcze zadania w defensywie. Łącznie zagrał w barwach "Starej Damy" w sezonie 16 spotkań i strzelił zaledwie 3 bramki. Juventus zaś zaliczył najgorszy sezon w dekadzie, kończąc rozgrywki Serie A na 7. miejscu.

Po latach Ancelotti (aktualnie trener Realu Madryt) przyznał, że błąd związany z oceną Henry'ego chodzi za nim do dziś.

Ostatecznie Francuz odszedł z Juve za 11 milionów funtów do Arsenalu Londyn. Arsene Wenger, nowy trener "Kanonierów", nie wahał się ani chwili, by przekonać zarząd, że nadarzyła się wielka okazja. Nie pomylił się, a Henry przez lata był kluczowym zawodnikiem w drużynie i cały czas podkreślał, jak wielki wpływ na jego karierę i piłkarskie umiejętności miał Wenger.

Złote lata w Arsenalu

Wenger nie ograniczał swojego nowego nabytku, liczył na jego kreatywność i dynamikę w ataku. Już w swoim pierwszym sezonie w Anglii Francuz trafil do siatki 26 razy.

W tym samym roku zdobył też z reprezentacją Francji tytuł mistrza Europy.

W kolejnych sezonach to na nim opierała się gra drużyny, która sięgnęła po mistrzostwo Premier League w 2002 i 2004 roku (Arsenal przez całe rozgrywki nie doznał ani jednej porażki, a zespół, który to osiągnął, do dziś pozostaje nieosiągalny).

Dynamika Henry'ego i łatwość, z jaką wykańczał sytuacje, przyniosły mu liczne nagrody - 4 razy zostawał królem strzelców Premier League, w 2004 i w 2005 odbierał nagrodę Złotego Buta dla najlepszego strzelca Europy.

Nie udało mu się jednak sięgnąć po Złotą Piłkę - dwa razy zajmował drugie miejsce.

Jego bilans meczów dla Arsenalu jest rewelacyjny:

Zejście z piłką do środka i strzał po długim rogu bramkarza - to była firmowa akcja Henry'ego. Dokładał do tego niesamowite przyspieszenie, które pozwalało mu popisywać się spektakularnymi rajdami.

25 najlepszych trafień w karierze Thierry'ego Henry:

Barcelona i podbój USA

Francuza widziały u siebie inne wielkie kluby, jednak Arsenal odrzucał oferty aż do chwili, kiedy Henry sam postanowił spróbować swoich sił gdzie indziej. W 2007 roku jego wybór padł na Barcelonę, która zapłaciła za niego 24 miliony euro. W poprzednim sezonie "Kanonierzy" przegrali finał Ligi Mistrzów właśnie z drużyną, do której dołączył Francuz.

30-letni wówczas piłkarz nie odegrał w "Dumie Katalonii" kluczowej roli w jej sukcesach.

Dwa razy zdobywał tytuł mistrza Hiszpanii, przede wszystkim jednak udało mu się wygrać wymarzone trofeum dla najlepszej klubowej drużyny Europy. Henry pobił też w tym czasie rekord Michela Platiniego i pozostaje najlepszym strzelcem w historii kadry "Trójkolorowych" - w sumie w 123 meczach zdobył 51 bramek.

W 2009 roku Barcelona była na absolutnym szczycie, a w finale nie dała żadnych szans Manchesterowi United.

Sytuacja nie przypominała jednak tej z Arsenalu, gdzie Henry był największą gwiazdą zespołu. W rewelacyjnej formie był Leo Messi, oprócz niego ton gry "Dumie Katalonii" nadawali Iniesta i Xavi. "Tiki-taka" święciła swoje największe triumfy.

Rok później wizerunek piłkarza został nadszarpnięty, kiedy w barażowym spotkaniu Francji z Irlandią zagrał ręką w polu karnym rywali. Chwilę później William Gallas dał Trójkolorowym gola, który przesądził o awansie. Znany z angażowania się w kampanie przeciwko rasizmowi i postawy fair play dopuścił się gestu, który określano jako "haniebny". To jedno z łagodniejszych określeń.

Trudno zrozumieć, dlaczego piłkarzy, który w tamtym momencie wygrał już wszystko, sportowiec kompletny i spełniony, zdecydował się na coś, co zostawiło rysę na jego karierze. Francja pojechała do RPA, jednak szatnia zespołu była kompletnie rozbita, selekcjoner Raymond Domenech nie poradził sobie z tym, jak naprawić atmosferę w szatni i reprezentacja zaliczyła kompromitujący występ.

Po mundialu Henry zdecydował się zrezygnować z gry w kadrze i przesniósł się z Barcelony do amerykańskiej MLS w barwach New York Red Bulls. Napastnik był jednym z największych nazwisk, jaki udało się sprowadzić do USA, jednak sportowo było to przejście na wcześniejszą emeryturę.

Mimo tego Henry popisywał się w MLS golami, a niektóre co jakiś czas obiegały internet.

W 2012 roku podczas przerwy w rozgrywkach wrócił na zasadzie wypożyczenia do Arsenalu, gdzie zdobył swoją ostatnią bramkę dla "Kanonierów".

Teraz powraca do Anglii w innej roli. Francuz chce pójść drogą, którą wybrali liczni zasłużeni dla Premier League piłkarze, zostając ekspertami stacji telewizyjnych - jak na przykład Gary Lineker, Jaime Redknapp czy Gary Neville.

O emocjach, które Thierry Henry zapewniał kibicom na boisku, będzie można tylko pomarzyć, jednak jego boiskowe doświadczenie na pewno rzuci pewne światło na to, co każdego tygodnia dzieje się na angielskich boiskach.