Joanna Olczak-Ronikier laureatką Nagrody Jerzego Turowicza

Ogłoszenie zwycięzcy i wręczenie nagrody nastąpiło podczas piątkowej uroczystości w krakowskim Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha na dwa tygodnie przed 101. rocznicą urodzin Jerzego Turowicza.
Nagrodę (statuetkę oraz 10 tys. zł) wręczyła córka Jerzego Turowicza, Elżbieta Jogałła. - Myślę, że teraz przez tę nagrodę on chce ci teraz powiedzieć: "Joanno, tak trzymaj" - powiedziała.
"Stąpałam po brzytwie"

Olczak-Ronikier dziękując za nagrodę przyznała, że pracując nad książką "bardzo się namordowała", ta praca była dla niej jak "stąpanie po brzytwie".

- Jeżeli się jest takim spolonizowanym Żydem, ma się po przodkach odziedziczoną taką miłość do Polski, taką przesadzoną, pełną takiego pietyzmu, wdzięczności, że przygarnęła, że stała się matką, i potem wypisywać te wszystkie antysemickie inwektywy, to co się działo w Polsce, to naprawdę się czułam, jak w zbójnickiej torturze, co rozdzierają człowieka na pół - wyznała.

- Nie umiem mówić źle o Polsce, a z drugiej strony mam takie poczucie, że pewne rzeczy muszą zostać powiedziane. Jaki to jest trudny los być polskim Żydem, Polakiem żydowskiego pochodzenia, ale nie oddałabym tego losu za żadne skarby świata - podkreśliła laureatka.
Joanna Olczak-Ronikier jest pisarką i scenarzystką, współtwórczynią kabaretu Piwnica pod Baranami. Jest autorką sztuki teatralnej "Ja - Napoleon", scenariusza widowiska teatralnego "Z biegiem lat, z biegiem dni...", wystawionego przez krakowski Stary Teatr, oraz serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem, wyreżyserowanego przez Andrzeja Wajdę (1980).
Wydała monografię "Piwnica pod Baranami. Koncert ambitnych samouków" (1994) i biografię Piotra Skrzyneckiego "Piotr" (1998). Za książkę "W ogrodzie pamięci" (2001), opisującą historię własnej rodziny - rozgałęzionego rodu Horwitzów, przełożoną już na dziesięć języków, otrzymała Nagrodę Literacką Nike.
"Książka na nowo portretuje Korczaka"
Jak powiedział przewodniczy kapituły i prezes Fundacji Jerzego Turowicza Tomasz Fiałkowski , książka "Korczak. Próba biografii" odtwarzająca życiorys wielkiego pedagoga i pisarza, który zginął wraz ze swymi wychowankami w Treblince, "na nowo portretuje Korczaka, wyjmuje go z ram świeckiego świętego, przedstawia, jako człowieka z krwi i kości, zarazem z jakąś wewnętrzną tajemnicą".
Kapituła zwróciła uwagę na szerokie historyczne tło publikacji, ze szczególnym uwzględnieniem relacji polsko-żydowskich i dramatu Żydów polskich, którzy wybrali polską kulturę, nie wyrzekając się jednak swoich korzeni.
Spośród zgłoszonych propozycji kapituła w tym roku nominowała siedem książek: "Stacja Muranów" Beaty Chomątowskiej , "Jest taki piękny, słoneczny dzień... Losy Żydów szukających ratunku na wsi polskiej 1942-1945" Barbary Engelking , "Ocaleni z XX wieku" Mikołaja Grynberga , "Korczak. Próba biografii" Joanny Olczak-Ronikier , "Dziennik" Jerzego Pilcha , "Integracja społeczna i gospodarcza imigrantów wyznania muzułmańskiego w Polsce" Radosława Stryjewskiego i "Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki" Karoliny Wigury .
Nagroda Jerzego Turowicza
Nagroda Jerzego Turowicza przyznawana jest za wybitne i oryginalne dzieło literackie, naukowe, plastyczne, muzyczne, teatralne lub filmowe, znajdujące się w kręgu tematów, do których Jerzy Turowicz wracał w swojej publicystyce i działalności publicznej, oraz reprezentujące wartości, które były mu bliskie.
Nagrodę ustanowiła w tym roku Fundacja Jerzego Turowicza, która opiekuje się spuścizną Jerzego Turowicza, utrwala pamięć o nim i przypomina o ideach, które starał się zaszczepić, redagując pismo.

Statuetka pomysłu Krystyny Zachwatowicz przedstawia stos gazet, jakich wiele zajmowało miejsce na podłodze krakowskiego mieszkania Turowicza przy ul. Lenartowicza 3. Statuetka znajduje się na kawałku dębowej klepki parkietowej pochodzącej z tego mieszkania.
Kapitule nagrody przewodniczy dziennikarz "Tygodnika Powszechnego" i prezes Fundacji Jerzego Turowicza Tomasz Fiałkowski , a zasiadają w niej: Teresa Bogucka, Józefa Hennelowa, Dominika Kozłowska, Marcin Król, Tomasz Cyz, Jarosław Makowski, Wawrzyniec Smoczyński i Adam Szostkiewicz.
Patron nagrody Jerzy Turowicz urodził się 10 grudnia 1912 roku w Krakowie. Był redaktorem naczelnym "Tygodnika Powszechnego" od 1945 roku do śmierci w 1999 roku, z przerwą w latach 1953-1956, gdy odmówił publikacji nekrologu po śmierci Stalina. Turowicz był zaangażowany w nurt odnowy Kościoła, związany z II Soborem Watykańskim. Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu, kawalerem Orderu Orła Białego. Zmarł 27 stycznia 1999 roku. Został pochowany na cmentarzu w podkrakowskim Tyńcu.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
PAP, kk