Chłopak (Orsino) – majętny i niebrzydki – kocha szaleńczo dziewczynę (Oliwię). Ta jednak nie czuje nic do niego, zakochuje się natomiast w wysłanniku niedającego za wygraną chłopaka. Wysłannik ów (Cesario) jest tak naprawdę  dziewczyną (Violą) przebraną za chłopca. Żeby komplikacji było jeszcze więcej, Viola kocha Orsina, który nie poznaje w niej kobiety, choć podkreśla, że jak na młodzieńca jest wyjątkowej urody. Dodajmy jeszcze, że Viola ma brata bliźniaka (Sebastiana), który ponoć zginął na morzu – ponieważ dramat Szekspira to komedia, nietrudno się domyśleć, że łudząco podobny do Violi-chłopaka Sebastian pojawi się nagle wśród i tak już zdezorientowanych zakochanych i odtrąconych...

"Wieczór Trzech Króli" jest opowieścią o miłości, która – jak zawsze – przychodzi nagle, trwa mimo przeciwności, nie dba o nic. Zakochani wyruszają tu na łowy, ale i sami – nieszczęśliwie ugodzeni strzałą Amora – czują się jak "ścigani przez ogary żądz". Uczucie nazywa się tu zarazą, przed którą trudno o ratunek. Miłość jest w tej sztuce również spełnieniem pewnej (dworskiej przede wszystkim) konwencji, a ponadto niebezpieczną, dwuznaczną grą. Niedookreśloną postać Violi – dziewczyno-chłopca – krytycy porównywali choćby z tajemniczym bohaterem większości Szekspirowskich sonetów: młodzieńcem o nieodpartym wdzięku. Co więcej: przebieranka jest w tej komedii podwójna, co przypominał Jan Kott w swych szkicach o Szekspirze współczesnym: "Dziewczyna przebiera się za chłopca, przedtem jednak chłopiec przebrał się za dziewczynę. Na scenie elżbietańskiej role kobiece grane były przez chłopców". Ileż dwuznacznej potencji kryła ta maskarada...

Sztuka, którą usłyszymy w wieczór Trzech Króli, jest jedną z częściej grywanych komedii Szekspira – po raz pierwszy najprawdopodobniej wystawiona została w Święto Trzech Króli w 1602 roku przez grupę teatralną wielkiego stradfordczyka.

Przekład: Stanisław Barańczak
Adaptacja: Iwona Malinowska
Reżyseria: Waldemar Modestowicz
Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko
Kompozytor piosenek: Marcin Błażewicz

Wystąpili: Edyta Jungowska (Viola), Tomasz Kozłowicz (Sebastian), Ewa Wencel (Oliwia), Daria Trafankowska (Maria), Aleksander Wysocki (książę Orsino), Jan Matyjaszkiewicz (Malvolio), Krzysztof Kołbasiuk (Sir Tobiasz), Jerzy Bończak (Sir Andrzej), Jarosław Gajewski (Fabian), Damian Damięcki (Błazen), Adam Bauman (Kapitan), Andrzej Ferenc (Antonio), Tomasz Marzecki (Strażnik), Jerzy Rogowski (Ksiądz) oraz: Tomasz Krupa, Kazimierz Mazur i Robert Tondera.
Nagranie z 1996 roku.

6 stycznia (poniedziałek), godz. 21.30-23.00

jp