On jej nie kochał, a ona nie była patriotką. On był żołnierzem wrogiej armii – ona i to mogła mu wybaczyć.  Luchino Visconti nakręcił o tym film, a Marco Tutino napisał operę. Recenzję z premiery w warszawskim Teatrze Wielkim –  "Senso" Marca Tutina – przedstawiła w "Wybieram Dwójkę" Ewa Szczecińska.

Rozmawialiśmy także o "drugim życiu książki" w Krakowie (relacja Marcina Baniaka)  i o wystawie Rafała Milacha "7 pokoi" - naszym gościem była Joanna Kinowska, kuratorka sztuki z warszawskiej "Zachęty" i Fundacji. DOC.

Gospodarzem audycji był Adam Suprynowicz.

Dwie Lady J.: Jolanta – tytułowa bohaterka opery-baśni Piotra Czajkowskiego i Judyta z opery Béli Bartóka – mijająca kolejne mroczne pokoje tytułowego zamku w poszukiwaniu tajemnicy. Pierwsza jest niewidoma. Nie widzi, ale wie. Druga widzi, patrzy, ale nie dostrzega. Czajkowski napisał "Jolantę" u schyłku życia, po dwukrotnej próbie samobójczej, podświadomie mierząc się z ukrywanym przed światem homoseksualizmem (może stąd historia o niewoli młodej dziewczyny w męskim świecie).

Bartók zadedykował "Zamek Sinobrodego" żonie Marcie, młodszej od niego o lat dwanaście, która w dniu ślubu liczyła sobie tylko… szesnaście wiosen (a z którą rozwiódł się w pięć lat po premierze "Zamku", zakochany w swojej osiemnastoletniej uczennicy).

- Jolanta to młoda dziewczyna, która wyzwoliła się z krępujących więzów ojcowskiej miłości, by po latach wrócić jako Judyta i wejść w kolejną toksyczną relację - wyjaśnia reżyser podwójnego spektaklu. Mariusz Treliński tymi dwoma tytułami zadebiutuje w nowojorskiej Metropolitan Opera (styczeń 2015). Ich autorskie połączenie to zapowiedź thrillera albo horroru na miarę "Lśnienia" Kubricka.

W relacji Barbary Schabowskiej wypowiedzieli się także dyrygent Walery Giergiew, scenograf Boris Kudliczka oraz odtwórcy głównych ról. Ponadto w "Wybieram Dwójkę" gościliśmy Konrada Wirkowskiego, dyrektora programowego 13. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego "WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie", przedstawiliśmy relację z Forum Prawa Autorskiego , a Klaudia Baranowska porozmawiała z Fabio Biondim, jedną z gwiazda trwającego właśnie festiwalu "Actus Humanus".

Audycję prowadziła Katarzyna Nowak.

(mat. prasowe TWON/mm)

10 grudnia (wtorek)

- Nie ma tu tak głębokiej i filozoficznej treści jak u Cervantesa. To po prostu pełen radości, przyjemny, utrzymany w duchu hiszpańskim balet, z wieloma tańcami - opowiadał o swojej inscenizacji słynnego dzieła o rycerzu-idealiście Alexei Fadeyechev.

Ten wybitny rosyjski tancerz na nowo opracował spektakl XIX-wiecznego francuskiego choreografa Mariusa Petipy. Premiera pierwotnej wersji "Don Kichota" (do muzyki Ludwiga Minkusa) miała miejsce 14 grudnia 1869 roku w Moskwie.

- Trudno mi powiedzieć ile u mnie zostało z oryginalnej choreografii Mariusa Petipy. Jego spektakl przez lata obrastał rozmaitymi uzupełnieniami, dodatkami. Ja postanowiłem go oczyścić z tych naleciałości. Usunąłem niektóre tańce, które powstały w połowie ubiegłego wieku - opowiadał rozmówca Justyny Piernik.

Fadeyechev zdradzał, że zgodnie z duchem czasów, przyspieszył też tempo przedstawienia. - O ile kiedyś w antraktach widzowie siedzieli i czekali aż zmienią się dekoracje i nic się w tym czasie nie działo, tak ja postanowiłem zrobić spektakl bez zbędnych przystanków. W epoce internetu również balet powinien być bardziej dynamiczny.

Choregraf polecał swojego "Don Kichota" szczególnie osobom, które chcą się odprężyć po całym tygodniu pracy. - Ten Spektakl wprowadzi widzów w odświętną atmosferę, będą spektakularne tańce - zachęcał.

Premiera przedstawienia odbędzie się 29 maja w Teatrze Wielkim Operze Narodowej. Zachęcamy do wysłuchania reportażu z przygotowań do spektaklu autorstwa Justyny Piernik.

bch

bch/jp