Kto i kiedy może starać się o rentę rodzinną

Posłuchaj

Dzieci uprawnione do renty rodzinnej mogą pobierać to świadczenie do 16. roku życia, w zasadzie bez żadnych warunków - wyjaśnia w Radiowej Jedynce Wiesława Lempska z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.(Sylwia Zadrożna, Naczelna Redakcja Gospodarcza Polskiego Radia)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Jak mówi Wiesława Lempska z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do renty rodzinnej uprawnione są dzieci. Własne, drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione.

‒ Dzieci uprawnione do renty rodzinnej mogą pobierać to świadczenie do 16. roku życia, w zasadzie bez żadnych warunków. Natomiast te dzieci, które ukończyły 16.rok życia, to im wypłacamy rentę pod warunkiem, że pobierają naukę. Renta rodzinna może być wypłacana najdłużej do 25. roku życia, z małym warunkiem. Jeżeli ukończenie 25. roku życia przypada na ostatni rok studiów, wówczas wypłata renty rodzinnej przedłuża się do końca studiów – wyjaśnia ekspertka ZUS.

Ważne!

Pod pojęciem "nauki w szkole" należy rozumieć naukę pobieraną w systemie dziennym, wieczorowym, zaocznym oraz eksternistycznym.

Prawo do renty rodzinnej przysługuje także wdowie.

- Wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat albo była niezdolna do pracy, albo jeśli wychowuje jedno z ww. dzieci. Prawo do renty rodzinnej ma również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat już po śmierci męża, nie później niż w ciągu 5 lat od jego zgonu, lub od zaprzestania wychowywania najmłodszego dziecka – tłumaczy Wiesława Lempska z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Podobne warunki powinien spełnić wdowiec, który chce pobierać rentę rodzinną. Prawo do niej mają także rodzice, jeżeli ubezpieczony ‒ emeryt lub rencista - bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania a ponadto spełniają warunki takie jak dla wdowy/wdowca dotyczące wieku, niezdolności do pracy lub wychowywania dzieci.

Wnuki i rodzeństwo

Prawo do renty rodzinnej mają także wnuki, rodzeństwo i inne dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka, jeżeli spełniają takie warunki jak dzieci własne i zostały przyjęte na wychowanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, a ponadto nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją - jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd.

Rozwiedzione małzeństwo

Problem:

Czy po rozwodzie, byłej żonie przysługuje renta po zmarłym byłym mężu?

Odpowiedź:

‒ Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci nie pozostawała z nim we  wspólności małżeńskiej ma również prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz warunków dotyczących wieku bądź niezdolności do pracy – miała ustalone prawo do alimentów ze strony byłego męża ‒ odpowiada Wiesława Lempska z ZUS-u

Renty rodzinnej nie straci też pobierająca ją wdowa, która powtórnie wyjdzie za mąż.

Wysokość renty rodzinnej

Wszystkim osobom uprawnionym przysługuje jedna renta rodzinna, dzielona w równych częściach między uprawnionych. Renta wynosi dla jednej osoby uprawnionej 85 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, dla dwóch osób 90 proc. a dla trzech i więcej osób uprawnionych ‒ 95 procent świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.

Ograniczenia wypłaty

Osoby, które dostają rentę rodzinna mogą pracować, ale nie mogą przekraczać pewnych limitów.

‒ W przypadku osiągania 70 proc. przeciętnego wynagrodzenia renta wypłacana jest w całości. Natomiast jeżeli dana osoba zarabia więcej aniżeli 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia, to wówczas renta podlega zawieszeniu. W przypadku osiągania dochodów w przedziale 70 a 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia renta podlega zmniejszeniu ‒ podkreśla Wiesława Lempska z ZUS.

Więcej na stronie www.zus.pl

Sylwia Zadrożna/mb

Podstawa prawna:

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.).

Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz.U. z 2004 r. nr 273, poz. 2711).