Światowe Dni Młodzieży - wynik troski Jana Pawła II o młodych

Posłuchaj

Papież Jan Paweł II – wypowiedź do Polaków uczestniczących w Światowym Dniu Młodzieży na Polu Marsowym w Paryżu w 1997 roku (archiwum Polskiego Radia)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Ustanowienie Światowych Dni Młodzieży było kolejnym etapem troski Jana Pawła II o młodzież, którą wyrażał od pierwszych chwil swego pontyfikatu.

13 marca 1983 r. papież otworzył młodzieżowe Centrum San Lorenzo w Watykanie, a gdy dwa tygodnie później inaugurował Rok Święty Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia, przyjął od młodych z tego centrum drewniany krzyż, który stał się symbolem Roku Świętego.

Na zakończenie obchodów, w Niedzielę Palmową 22 kwietnia 1984 r., zwrócił ten krzyż młodzieży, by ta poniosła go na cały świat, jako znak Odkupienia i świadectwo swojej wiary. Młodzi przyjęli tę prośbę.

Odpowiedzieli też na zaproszenie papieża, który zwołał ich do Rzymu w 1985 r. na spotkanie z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży ustanowionego przez ONZ.

Powiązany Artykuł

Światowe Dni Młodzieży

Między innymi te wydarzenia zainspirowały ojca świętego do cyklicznych spotkań z młodymi, których potrzebę tak objaśniał pracownikom Kurii rzymskiej podczas spotkania wigilijnego: "Wszyscy młodzi powinni czuć, że Kościół podąża za nimi, dlatego Kościół w jedności z Następcą Piotra czuje w skali światowej rosnące zobowiązanie wobec młodych: ich trosk, ich pytań, ich otwartości i nadziei, by odpowiedzieć na ich oczekiwania, przekazać im pewność, której na imię Jezus Chrystus, Prawdę, którą jest Chrystus, Miłość, którą jest Chrystus. A w tej uprzywilejowanej uwadze, którą Kościół na nich kieruje, młodzi ludzie muszą znaleźć dowód, że bardzo się liczą, ponieważ są bardzo wiele warci. Ich życie jest cenne dla Kościoła".

Dla Polaków szczególnie ważne były VI Światowe Dni Młodzieży w 1991 roku, ponieważ Jan Paweł II przyjechał wtedy na spotkanie z młodymi w Częstochowie.

To były pierwsze dni młodzieży w Europie wolnej od komunizmu. Dla ojca świętego spotkanie z młodymi stanowiło część jego IV pielgrzymki do Ojczyzny. Dla wielu młodych pielgrzymów – zwieńczenie pieszej pielgrzymki na Jasną Górę – polskiej tradycji, sięgającej XVII wieku.

Znakiem politycznych przemian była, licząca ok. 100 tys. osób, grupa młodych z Europy Wschodniej, którzy po raz pierwszy mogli wyjechać „na Zachód” i wziąć udział w ŚDM. Dlatego, patrząc na pielgrzymów, zebranych u stóp sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski, Jan Paweł II powiedział: „Kościół w Europie może w końcu swobodnie oddychać obydwoma płucami”. W orędziu na to spotkanie, papież tłumaczył, że wybrał Jasną Górę, by u stóp Matki Jezusa młodzi mogli doświadczyć, czym jest „przybranie za synów”, zaś na zakończenie ŚDM w ich obecności odmówił akt zawierzenia młodzieży świata Matce Bożej.

Hymn tego spotkania „Abba Ojcze” stał się popularną pieśnią śpiewaną przez kolejne pokolenia wiernych na całym świecie.

Papież ujął młodych ludzi słowami homilii, wygłoszonej na Jasnej Górze. Mówił w niej m.in.: "Właśnie, przecież Ty jesteś, Maryjo, przyczyną naszej radości. A szczyt tej radości jest właśnie dziś. Chcemy to wyrazić, tak jak umiemy, jak ludzie, jak dzieci, jak Twoje dzieci. Przyczyno naszej radości! Moi drodzy, radością się można też zmęczyć, więc się nie przemęczmy radością i idźmy dalej z naszą liturgią, która jeszcze stanowi długą przed nami drogę. Nie za długą, nie do wieczora, ale w każdym razie dobrze poza południe".

Po Światowych Dniach Młodzieży w Polsce, Jan Paweł drugi prowadził te uroczystości jeszcze pięciokrotnie. Po raz ostatni w 2002 roku w Toronto.

Spotkanie odbyło się w cieniu zamachów na World Trade Center w oddalonym zaledwie o 550 km Nowym Jorku. Pół roku po tym wydarzeniu, młodzież przywiozła na miejsce tragedii krzyż Światowych Dni Młodzieży, który w tym czasie po raz pierwszy przemierzał wszystkie kanadyjskie diecezje, przygotowując kraj na ŚDM.

Także podczas samych Dni Młodzieży nie brakowało nowości: po raz pierwszy użyto wówczas nazwy „Festiwal Młodych”. Niezapomnianym przeżyciem dla pielgrzymów i mieszkańców Toronto było też misterium Drogi Krzyżowej, zorganizowane na ulicach jednej z biznesowych dzielnic. Ojciec Święty nie tylko wyjaśniał pielgrzymom głębię ewangelicznych błogosławieństw, ale też, na zakończenie spotkania, przekazał zadanie: „Wy jesteście naszą nadzieją, młodzi są naszą nadzieją. Nie pozwólcie umrzeć tej nadziei! Oprzyjcie na niej swoje życie! Nie jesteśmy sumą naszych słabości i błędów; jesteśmy sumą miłości Ojca do nas i naszej realnej zdolności stania się obrazem Jego Syna”.

bk