9 dni żałoby na Kubie po śmierci Fidela Castro. W Miami kubańska fiesta

Posłuchaj

Nie żyje Fidel Castro. Relacja Jana Pachlowskiego (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

- Komendant i przywódca rewolucji kubańskiej zmarł wieczorem o godz. 22.29 - powiedział Raul Castro w telewizji. Poinformował też, że zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, jego szczątki zostaną poddane kremacji w sobotę we wczesnych godzinach porannych, czyli około południa naszego czasu. 

Raul Castro ogłasza w kubańskiej telewizji śmierć swojego brata. Foto: EPA/CUBAVISION/HANDOUT

Żałoba i pogrzeb

Kubańska Rada Państwa ogłosiła, że żałoba potrwa od 6:00 rano miejscowego czasu, czyli w południe naszego i potrwa do 4 grudnia. Tego dnia odbędzie się pogrzeb dyktatora, na cmentarzu Santa Ifigenia w Santiago de Cuba. W czasie żałoby flagi narodowe będą opuszczone do połowy masztu na gmachach administracji państwowej oraz wojska. Kubańskie media publiczne będą nadawały programy informacyjne, patriotyczne i historyczne - czytamy w komunikacie.

Od 28 do 29 listopada Kubańczycy będą mogli oddać cześć wodzowi rewolucji, wpisując się do wystawionej w Hawanie księgi kondolencyjnej. Od 29 listopada do 3 grudnia karawan z jego ciałem będzie objeżdżał poszczególne miasta. 3 grudnia dotrze do Santiago de Cuba, gdzie dzień później odbędzie się pogrzeb. Ceremonia ma się rozpocząć o 7:00 rano czasu miejscowego.

Fiesta w Miami

Tymczasem Kubańczycy mieszkający w Miami na Florydzie na wieść o śmierci Fidela Castro wyszli na ulice świętować ostateczny koniec komunistycznego dyktatora. Radosny tłum zgromadził sie przede wszystkim w rejonie zwanym Little Havana. 

Jak donosi mieszkający w Miami nasz korespondent Jan Pachlowski, można odnieść wrażenie, że na ulicach miasta trwa karnawał. Kubańczycy z Florydy nie kryją radości z powodu śmierci Castro. Wiele osób tańczy, uderza w przyniesione na tę okazję patelnie, dookoła rozbrzmiewa kubańska muzyka. Słychać okrzyki "Cuba Libre!", "Libertad!". 

Kubańczycy w Miami świętujący śmierć dyktatora. Foto: EPA/GASTON DE CARDENAS

Setki zamachów

Przez blisko 50 lat Castro był między innymi: prezydentem Republiki Kuby, przewodniczącym Rady Państwa, prezesem Rady Ministrów i I sekretarzem Komunistycznej Partii Kuby, rządzącej i jedynej partii na wyspie, której przewodził od czasu jej utworzenia w 1965 roku.

Przeżył ponad 600 prób zamachów na swe życie i przeciwstawiał się dziesięciu amerykańskim prezydentom. Był jednym z najdłużej panujących przywódców na świecie.

Zarzuty i pochwały

Organizacje humanitarne od lat zwracały uwagę na łamanie praw człowieka przez kubański reżim. Według nich, rządy Fidela Castro pochłonęły od kilku do kilkudziesięciu tysięcy ofiar. Amnesty International wskazywała też na problem więźniów politycznych na Kubie, ich złe traktowanie i stosowanie tortur.

Zwolennicy Fidela Castro podkreślali jego wysokie poparcie społeczne i popularność w Ameryce Łacińskiej. Twierdzili, że represje na Kubie nie były ostre. Uznawali też za zasługę wyzwolenie Kuby spod dyktatury Batisty. Do sukcesów polityki Castro należy - co przyznawali też jego oponenci - brak problemów rasowych oraz wysoki poziom systemu ochrony zdrowia i edukacji.

Powiązany Artykuł

ONZ za zdjęciem embarga na Kubę. USA pierwszy raz od 25 lat wstrzymały się od głosu

Doktor prawa

Fidel Castro urodził się 13 sierpnia 1926 roku w Mayari w prowincji Oriente, w bogatej rodzinie plantatorów trzciny cukrowej. Ukończył katolicką szkołę podstawową w Santiago de Cuba, a następnie kolegium jezuickie. Studiował prawo na Uniwersytecie w Hawanie, gdzie został również jednym z liderów ruchu studenckiego przeciwko dyktaturze Fulgencio Batisty.

W 1950 roku otrzymał tytuł doktora prawa i rozpoczął praktykę adwokacką. W 1953 kierował zbrojnym atakiem grupy radykalnej młodzieży na koszary wojskowe Moncada w Santiago de Cuba. Atak nie powiódł się i Castro został skazany na 15 lat więzienia. W tym samym roku wyszedł z więzienia na mocy amnestii, był jednak zmuszony do emigracji.

Walka partyzancka

Od 1956 roku, wraz z legendarnym, a zarazem kontrowersyjnym rewolucjonistą argentyńskim Ernesto "Che" Guevarą oraz swoim bratem Raulem, Fidel Castro kierował kubańską partyzantką, walczącą z dyktatorskim reżimem Fulgencio Batisty. Przywódcy przygotowywali zbrojną walkę w Meksyku. W 1958 roku na pokładzie jachtu Granma, Castro wraz z grupą 59. rewolucjonistów, tak zwanych brodaczy, wylądował na Kubie i w górach Sierra Maestra podjął zwycięską walkę z oddziałami Batisty.

1 stycznia 1959 roku oddziały partyzanckie weszły do Hawany. Przywódca rewolucji zadeklarował, że Kuba będzie realizować radziecki marksistowsko-leninowski model rozwoju.

źródło: RUPTLY/x-news

W 1959 Fidel Castro roku objął stanowisko premiera a w 1965 sekretarza rządzącej Komunistycznej Partii Kuby. W 1976 roku w wyniku reorganizacji rządu utracił urząd premiera i objął przewodnictwo w Radzie Państwa. W latach 1979-83 przewodniczący Ruchu państw niezaangażowanych. W 2006 roku przekazał władzę młodszemu bratu Raúlowi. W 2008 roku zrezygnował z najważniejszych stanowisk państwowych ze względu na zły stan zdrowia.

Nacjonalizacja kapitału

Jako faktyczny przywódca kraju przeprowadził reformę rolną, nacjonalizację obcego kapitału, zwłaszcza amerykańskiego, co przyczyniło się do zerwania stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi. Kuba zacieśniła wówczas relacje ze Związkiem Radzieckim od którego otrzymała pomoc gospodarczą i wojskową.

Powiązany Artykuł

Raul Castro: możliwe cywilizowane współistnienie z USA

Po inwazji w Zatoce Świń z 1961 roku Fidel Castro proklamował socjalistyczny charakter rewolucji i odwołał się do marksizmu-leninizmu. Prowadził politykę "eksportu rewolucji", realizowaną między innymi poprzez ekspedycje kubańskich jednostek wojskowych - między innymi do Angoli, Etiopii i Zairu. Po krótkotrwałej liberalizacji polityki gospodarczej w połowie lat 70. i kryzysie społeczno-politycznym w 1981 nastąpiło ponowne zaostrzenie kursu w polityce wewnętrznej.

Pod koniec lat 90. Fidel Castro ponownie przeprowadził pewną liberalizację życia na wyspie. 

fc