Prorocy lockdownu? Czyli jak artyści wyprzedzili swoją twórczością rzeczywistość

Kim są i co przewidzieli? Łukasz Jasina, historyk kina i ekspert Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych przybliżał w audycji "Kwadratura kultury" historie filmowe i wydarzenia artystyczne, które jeszcze rok temu były dla nas tylko hipotetyczną sytuacją, a z czasem stały się codziennością.

2021-03-24, 10:33

Prorocy lockdownu? Czyli jak artyści wyprzedzili swoją twórczością rzeczywistość — Zdjęcie ilustracyjne. Foto: Aleksandr Petrunovskyi/shutterstock

Ponad rok temu ogłoszono w Polsce stan zagrożenia epidemicznego. Przez minione 12 miesięcy obowiązywały mniej lub bardziej rygorystycznie przestrzegane zasady bezpieczeństwa. Najbardziej dotkliwe było (i jest) zamknięcie w czterech ścianach i zakaz ich opuszczania.

Powiązany Artykuł

Długotrwałe skutki pandemii. Psycholog: dystans może na stałe wejść do naszych zwyczajów

Okazuje się, że niektórzy artyści w swych wizjach uprzedzali taki stan rzeczy. Filmy, performanse, nawet numery cyrkowe dotyczące "uwięzienia" w jakiejś ciasnej przestrzeni i samodzielnie podejmowanych prób wydostania się na zewnątrz zazwyczaj nacechowane są grozą - nawet, gdy sytuacja jest wyimaginowana, a powody, dla których nie można swobodnie się przemieszczać, są swoistą grą, wymysłem, umownymi regułami, które bez trudu dałoby się unieważnić.

Czytaj także:

Lockdown w świecie artystycznym

W audycji przypomniano takie dzieła jak "Anioła zagłady" Luisa Buñuela, "Seksmisję" Juliusza Machulskiego, "Windą na szafot" Louisa Malle’a czy "Matnię" Romana Polańskiego. Do historii przeszedł performans Vito Acconci, gdy artysta sprowokował zamkniętą publiczność do ryzykownych zachowań. Podobnie Marina Abramović prowokuje widownię do nieoczekiwanych działań.

- Ta straszliwa siła COVID-u i lockdownu była równie niewidoczna, jak w filmach Buñuela - mówił Łukasz Jasina.