Jakub Fontana - barokowy architekt królewski na polskim dworze
250 lat temu, 13 kwietnia 1773 roku, zmarł w Warszawie jeden z najbardziej znanych architektów włoskiego pochodzenia, którego dzieła do dzisiaj można podziwiać w zabudowie Warszawy.
2023-04-13, 05:33
Wśród najważniejszych dzieł, do których Jakub Fontana dołożył swoją myśl architektoniczną są: pałac Pod Blachą, pałac w Radzyniu Podlaskim, pałac ks. Sanguszków w Zasławiu, przebudowa wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie, budynek pijarskiego Collegium Nobilium w Warszawie, gdzie obecnie znajduje się Warszawska Szkoła Teatralna przy ulicy Miodowej, pałac Małachowskich, pałac w Otwocku Wielkim, kościół bernardynów w Górze Kalwarii, kamienica Prażmowskich w Warszawie przy Krakowskim Przedmieściu 87, pałac Paca-Radziwiłłów, pałac Branickich przy ul. Miodowej, pałac Biskupów Krakowskich, schody w pałacu Branickich w Białymstoku, fasada kościoła Świętego Krzyża w Warszawie, pałac Lubomirskich w Opolu Lubelskim, budynek Kościoła św. Jana Bożego w Warszawie. Jak widać większość zachowanych dzieł znajduje się w stolicy i okolicach, a charakter pracy Fontany sprowadza się do przebudowy czy diametralnej barokowej bądź klasycystycznej rekonstrukcji.
Co ciekawe, Jakub Fontana swoje pierwsze architektoniczne kroki stawiał pod okiem ojca, Józefa, również architekta jako jego pomocnik. Jednak był także dobrze wykształconym architektem - jak czytamy na portalu warszawskim: "Jakub Fontana studiował we Włoszech oraz w Paryżu (około 1730 roku), w 1757 został kapitanem architektem Jego Królewskiej Mości, w 1764 roku nobilitowany, w 1765 roku awansowany do stopnia podpułkownika, a w 1766 roku pułkownika. W międzyczasie pracował w Komisji Brukowej, gdzie zaprzyjaźnił się z marszałkiem Franciszkiem Bielińskim. Posiadł znaczą fortunę, w 1770 roku dorobił się własnej kamienicy przy Zakroczymskiej 2, w międzyczasie przejął także na własność pałac Murano".
To właśnie podróż i studia we Włoszech, a później we Francji pozwoliły mu poznać aktualne wtedy kierunki i tendencje w architekturze. Dzięki peregrynacjom poszerzył znacznie wzorniki architektoniczne, których ślady widzimy w jego wielu późniejszych projektach prezentujących głównie styl barokowy z nawiązaniem do baroku saskiego, francuskiego rokoka i wczesnego klasycyzmu.
Niestety wiele z jego prac uległo zniszczeniu przez wieki i w wyniku działań wojennych. Dziś część z nich podziwiać można dzięki powojennej odbudowie.
REKLAMA
PP
REKLAMA