Nie żyje Zofia Czekalska "Sosenka". Uczestniczka Powstania Warszawskiego miała 100 lat

Zofia Czekalska pochodziła z Tomaszowa Mazowieckiego. W Powstaniu Warszawskim walczyła w Śródmieściu. Była łączniczką I Obwodu AK "Radwan" w kompanii łączności zgrupowania "Chrobry II". Po powstaniu znalazła się w obozie jenieckim w Zeithain w Saksonii. Stamtąd po wyzwoleniu wróciła do Polski.

W 2018 roku za zasługi w działalności na rzecz upamiętniania prawdy o najnowszej historii Polski odznaczona została przez prezydenta Złotym Krzyżem Zasługi.

"Warszawa zawsze będzie o pani pamiętać"

Informację o śmierci Zofii Czekalskiej przekazał w mediach społecznościowych prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski.

"Pani Zofio, »Sosenko« - dziękujemy za wszystko. Warszawa zawsze będzie o pani pamiętać" - napisał.

REKLAMA

"»Pani jest coraz młodsza!« - mówiłem za każdym razem, kiedy się spotykaliśmy. I to nie była urzędowa uprzejmość. Bo tych pokładów energii i zapału, które miała zawsze w sobie, mógłby jej pozazdrościć każdy (ja z całą pewnością zazdrościłem). Bo za każdym razem zarażała uśmiechem, który praktycznie nigdy nie schodził z jej twarzy" - napisał na platformie X prezydent Warszawy.

• "Nie było takiej siły, która by zatrzymała tę młodzież". Posłuchaj wspomnień powstańców

Dodał, że ostatni raz z "Sosenką" widział się na spotkaniu wielkanocnym w Domu Powstańców Warszawskich. "Więcej spotkań niestety już nie będzie. Za każde z tych, których miałem zaszczyt doświadczyć - dziękuję" - czytamy we wpisie Rafała Trzaskowskiego.

Zofia Czekalska o Powstaniu Warszawskim

- Godzina "W" zastała mnie w Śródmieściu. Mieszkałam na ul. Siennej 45, na szóstym piętrze. Pierwsze strzały widziałam przy placu Grzybowskim. Tam była jakaś tajna fabryka broni czy coś takiego. Chłopcy lecą z chorągiewkami, szaleją. Ludzie się chowają - opowiadała Zofia Czekalska "Sosenka" podczas wywiadu przeprowadzonego przez Muzeum Powstania Warszawskiego, w ramach programu "Archiwum Historii Mówionej".

REKLAMA

Po wojnie zajmowała się tym, co kochała najbardziej – robieniem na drutach, szyciem, haftowaniem. Przez wiele lat pracowała w różnych teatrach warszawskich, szyjąc stroje sceniczne.

ms/IAR, PAP

mpkor