Szokujące wyniki raportu. Rosja celowo głodziła cywilów

Jak wynika z raportu cytowanego przez "The Guardian", Rosja, w ciągu 85 dni oblężenia Mariupola stosowała, jak to określono "celową taktykę głodu", co stanowi zbrodnię wojenną.

Szacuje się, że podczas oblężenia Mariupola - wyniku rosyjskich ostrzałów i bombardowań, ale też trudnych warunków bytowych zginąć mogło ponad 20 tysięcy mieszkańców tego miasta.

Posłuchaj

Rosjanie celowo narażali cywilów w Mariupolu na śmierć głodową. Paweł Buszko o raporcie Global Rights Compliance (IAR) 0:38

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

"To, co mogliśmy zobaczyć, to cztery fazy rosyjskiego ataku, począwszy od ataków na infrastrukturę cywilną, które odcinały dostawy energii elektrycznej, ogrzewania i wody. Następnie odmówiono humanitarnej ewakuacji (cywilów), a nawet atakowano ich, podczas gdy pomoc nie mogła się przedostać. W trzeciej fazie zaatakowano pozostałą infrastrukturę krytyczną, terroryzowano ludność cywilną, bombardując punkty pomocy i punkty poboru wody. Wreszcie w czwartej fazie, Rosja przeprowadzała strategiczne ataki w celu zniszczenia lub przejęcia wszelkich pozostałych elementów infrastruktury" - opisała Catriona Murdoch z GRC.

Bez litości dla cywilów w Mariupolu

"Przeprowadzane etapami ataki na Mariupol dowodzą, że Rosja planowała zdobyć frontowe miasto bez litości dla cywilów, których liczba przed wojną wynosiła ok. 450 tys." - dodała Murdoch. 

• "20 dni w Mariupolu". Adamski: widzimy twarze kobiet, dzieci, nagle okazuje się, że ta wojna ma realny wymiar
• Mariupol. Rosjanie w tajemnicy pochowali kilkadziesiąt osób ze zbombardowanego budynku

W dokumentacji stwierdzono, że około 90 proc. placówek opieki zdrowotnej i domów w mieście zostało zniszczonych lub uszkodzonych podczas oblężenia, a punkty dystrybucji żywności zostały zbombardowane, podobnie jak drogi ewakuacji humanitarnej.

Nowy obszar prawa międzynarodowego

Jak wyjaśnia "The Guardian", MTK przyjmuje wnioski stron trzecich, choć niekoniecznie podejmuje na ich podstawie działania.

Głodzenie i pozbawianie niezbędnych do życia udogodnień, takich jak woda czy centralne ogrzewanie, są uważane za zbrodnie wojenne, ale jest to stosunkowo nowy obszar prawa międzynarodowego i dotychczas żaden domniemany sprawca nie był ścigany.

IAR/PAP/fc