"Kanibale w tropikach spotykają zombi". Nowe motywy włoskich horrorów

Dekada lat 80. XX wieku, zaczęła się we Włoszech sukcesem zombie - horrorów autorstwa Lucia Fulciego, który nakręcił obraz "Zombi 2", który zarobił 30 mln dolarów.

- Jego film spowodował ogromny boom i eksploatację tematyki "żywych trupów", choć w tym przypadku akcja dzieje się na Karaibach, a dotyczy także praktyk voodoo. Sama nazwa była świadomym posunięciem włoskich producentów filmu, aby przyciągnąć do kin widzów którzy już widzieli  pierwszy film o tytule "Zombi". Tu nie liczyła się fabuła, tylko drastyczne sceny, które swoją śmiałością przeszły do historii filmu - przypomniał Jakub Haczek.  

Posłuchaj

Rafał Boguta i Jakub Haczek w audycji Polskiego Radia 24 mówią o włoskich horrorach ("Wszystkie kolory ciemności" ) 21:57

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Fuzja zombii i kanibali

Kolejnym krokiem w rozwoju horrorów z Italii, było przekroczenie wizualnych granic w kinie kanibalistycznym. Obraz "Cannibal Holocaust", był syntezą motywów zombi i praktyk kanibali.

- Film "Cannibal Holocaust" z roku 1980 reżyserii Ruggero Deodato nakręcony na Dominikanie, był włoską wersją kina kanibalistycznego. Miał jednak taką ilość krwawych scen, że były spore problemy z  jego dystrybucją w wielu krajach, często zabraniano jego wyświetlania. W Polsce miał tytuł "Nadzy i rozszarpani". Film był wzorowany na paradokumencie, twierdzono, że powstał z wykorzystaniem oryginalnej, odnalezionej taśmy filmowej, pokazującej praktyki kanibalistyczne plemion z Ameryki Południowej - wyjaśniał Rafał Boguta. 

Ale reżyser uzasadniał pokazanie, a wręcz epatowanie obrazami przemocy jako formę oskarżenia wobec zachodniej cywilizacji, zderzając tradycyjne praktyki kanibali, z przemocą nowoczesnych społeczeństw, które w opinii twórców obrazu są bardziej bezwzględne, z czysto materialistycznych pobudek. 

Lata 80. XX wieku to jeszcze była dekada, kiedy ostatnie znaczące sukcesy osiągał Dario Argento, coraz bardziej angażujący się w produkcję dzieł innych artystów. To dzięki jego protekcji swoje największe hity realizuje Lamberto Bava, zaś z cienia wychodzi Michele Soavi, tworząc jedne z najbardziej udanych horrorów tej dekady.

Powolny upadek włoskich filmowych horrorów

Ale pojawiły się czynniki zewnętrzne kierowały włoski horror nieuchronnie ku upadkowi.

- Były coraz niższe budżety filmów, coraz większe znaczenie było  telewizji, nastąpił niesamowity zalew produkcji zza oceanu – to wszystko złożyło się na powolne wygaszanie kina grozy z Półwyspu Apenińskiego - wyjaśniał Jakub Haczek.

Lata 90-te to już niestety ostatnie przebłyski, kończące historię włoskiego horroru, który, choć do dziś co jakiś czas przynosi pojedyncze produkcje, nie ma już właściwej sobie siły i oddziaływania na światowe kino.

***

Audycja: Wszystkie kolory ciemności
Prowadzący: Rafał Boguta, Jakub Haczek
Data emisji: 19.08.2024
Godzina emisji: 22.05

PR24/sw