"Prorokini Niemiec" świętą bez formalnej kanonizacji

Jej dwa procesy kanonizacyjne nigdy nie zostały zamknięte, pomimo to papież postanowił rozszerzyć jej kult na cały Kościół.
Niemiecka mniszka już wcześniej była czczona jako święta, a decyzja papieża oznacza jej formalne wpisanie w poczet świętych.
Postać benedyktynki jest bardzo bliska Benedyktowi XVI, który wielokrotnie przywoływał ją w swych katechezach podczas audiencji generalnych. Była artystką, pisarką, uzdrowicielką - w swoich czasach była uważana za kontrowersyjną czy wręcz za "antykonformistkę".
Już jako przeorysza ujawniła, że od trzeciego roku życia regularnie miewała wizje, podczas których komunikowała się z Bogiem. Z powodu skromności i nieśmiałości nie ujawniała tego faktu.
Listy i pisma Hildegardy znajdowały odbiorców wśród władców kościelnych i laickich. Otaczała ją aura mistycyzmu, a w oczach swoich stronników była traktowana jako narzędzie w ręku Boga. Z czasem stała się obiektem kultu, została okrzyknięta "Sybillą znad Renu".
Zdaniem Hildegardy, muzyka była czystym wspomnieniem raju, gdzie Adam wraz z aniołami śpiewał psalmy na cześć stwórcy. W jej opinii śpiew powinien być nieodłączną częścią liturgii i przybliżał człowieka do zbawienia.
Hildegarda była przekonana, że twórcze natchnienie pochodzi wprost od Boga, a dzieło artysty jest w rzeczywistości boskim przekazem. Skomponowała moralitet i liczne pieśni religijne, które stały się bardzo popularne ostatnich dekadach XX wieku.
Hildegarda z Bingen krytykowała swego protektora cesarza Fryderyka Barbarossę za doprowadzenie do wyboru dwóch antypapieży w opozycji do Aleksandra III. Chociaż Barbarossa nie zemścił się za to na niej, to z tego powodu zerwał z nią przyjaźń.
Papież Jan XXIII w liście z okazji 800. rocznicy jej śmierci nazwał ją "prorokinią Niemiec". Zauważył, że  Hildegarda nie wahała się opuszczać murów klasztoru, by rozmawiać z biskupami, władcami i nawet samym cesarzem. O jej geniuszu wspominał również Jan Paweł II w liście apostolskim o godności i powołaniu kobiety "Mulieris Dignitatem".
pp/IAR/PAP