"Nie tylko wielki świadek, ale i wielki artysta". Agata Kłopotowska o Januszu Krasińskim
- To nie tylko wielki świadek. To również wielki artysta. Jego literatura jest dziełem najwyższej próby. Dla niego pisanie jest poszukiwaniem prawdy, jest zadaniem filozofa - powiedziała w Polskim Radiu 24 Agata Kłopotowska, krytyk literacka i autorka książki "Żyć dla pisania prawdy" na temat życia i twórczości Janusza Krasińskiego.
2022-01-30, 12:50
Rozmówczyni PR24 zaznaczyła, że "życiorys Janusza Krasińskiego jest wyjątkowo dramatyczny, choć - jak sam podkreślał w swoich wypowiedziach - on nie był jedyny z takim bagażem ciężkich, strasznych doświadczeń".
- To nie tylko wielki świadek. To również wielki artysta. Jego literatura jest dziełem najwyższej próby. Dla niego pisanie jest poszukiwaniem prawdy, jest zadaniem filozofa - powiedziała Agata Kłopotowska.
Janusz Krasiński urodził się 5 lipca 1928 roku w Warszawie. Podczas okupacji był członkiem Szarych Szeregów, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Trafił do obozu w Pruszkowie skąd był przewożony do innych obozów, m.in. Auschwitz. W kwietniu 1945 roku znajdował się w obozie Dachau, który wyzwolili Amerykanie.
Do 1947 roku Krasiński mieszkał w Niemczech, gdzie uczęszczał do szkoły średniej. Gdy w 1947 roku powrócił do Polski, aresztowano go pod zarzutem rzekomego szpiegostwa na rzecz wywiadu USA. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat więzienia, zwolniony został w 1956 roku na mocy amnestii, ale z zarzutu szpiegostwa uwolnił go dopiero Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa w 1998 roku.
REKLAMA
Pierwszy wiersz i pierwsza powieść
W drugiej połowie lat 50. Krasiński pracował w Warszawie m.in. jako drukarz i magazynier. Jako literat zadebiutował w 1956 roku na łamach "Po prostu" wierszem "Karuzela". Współpracował z tygodnikiem "Współczesność", a w latach 1960-66 był redaktorem redakcji słuchowisk Teatru Polskiego Radia. Potem, do 1975 roku prowadził dział prozy w tygodniku "Kultura", a następnie pracował w redakcji "Dialogu".
Pierwsza powieść Krasińskiego "Haracz szarego dnia" ukazała się w 1973 roku, potem wydał m.in. tom opowiadań "Jakie wielkie słońce" (1962), powieści "Wózek" (1966), czterotomowy cykl powieści autobiograficznych uhonorowany w 2006 roku nagrodą im. Józefa Mackiewicza ("Na stracenie", "Twarzą do ściany", "Niemoc", "Przed agonią"). Opublikował też wybór dramatów "Czapa" (1973), a także zbiory reportaży m.in. "Przerwany rejs Białej Marianny" (1960), "Trzeci horyzont" (1964).
Był członkiem m.in. Związku Literatów Polskich, Polskiego PEN Clubu, Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, a także Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (w latach 2005-2008 pełnił funkcje prezesa, od 2008 roku miał tytuł prezesa honorowego SPP). Zmarł w 2012 roku.
Więcej w nagraniu.
REKLAMA
Posłuchaj
***
Audycja: "Konfrontacje idei"
Prowadzący: prof. Zdzisław Krasnodębski
Gość: Agata Kłopotowska (krytyk literacka)
REKLAMA
Data emisji: 30.01.2022
Godzina: 11.33
bartos
Polecane
REKLAMA