Tłumy pożegnały Tadeusza Mazowieckiego

Posłuchaj

W czasie pogrzebu rozlegnie się bicie najsłynniejszego polskiego dzwonu - mówi gospodarz Katedry na Wawelu ks. Zdzisław Sochacki (IAR).

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Jako pierwsza do księgi kondolencyjnej wpisała się prezydencka para: Bronisław i Anna Komorowscy. Napisali "Tadeuszu, nasz premierze, dziękujemy Ci za Twoją odwagę i rozwagę. Dziękujemy za Twą głęboką wiarę, że potrafimy zmienić Polskę i świat na lepsze."

Według szacunków Kancelarii Prezydenta, do pałacowej kaplicy przyszło ok. 4,5 tys. osób.

Wartę honorową przy trumnie pełnili żołnierze z Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego, bliscy i przyjaciele, przedstawiciele Kancelarii Prezydenta, Biura Bezpieczeństwa Narodowego i Centrum Obsługi Kancelarii Prezydenta RP. W Sieni Wielkiej pałacu wyłożono natomiast księgę kondolencyjną.

Tadeusz Mazowiecki nie żyje: serwis specjalny portalu PolskieRadio.pl >>>

Dzwon "Zygmunt" będzie bił w niedzielę w Krakowie na pożegnanie Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego niekomunistycznego premiera po przełomie 1989 r. Zostanie uruchomiony, w chwili gdy w warszawskiej katedrze św. Jana Chrzciciela będzie rozpoczynała się msza św.
- Dzwon zadzwoni o godzinie 11, w czasie uroczystości pogrzebowych. Taką decyzję podjął kard. Dziwisz po konsultacji z kanonikami Kapituły Metropolitalnej - powiedział dziennikarzom proboszcz parafii archikatedralnej na Wawelu ks. prałat Zdzisław Sochacki. "Zygmunt" bije podczas świąt kościelnych i w najważniejszych dla Polaków chwilach.

TVN24/x-news

Tadeusz Mazowiecki zmarł w poniedziałek. Miał 86 lat. W niedzielę zostanie pochowany na cmentarzu w podwarszawskich Laskach. W dniu pogrzebu w Polsce obowiązywać będzie żałoba narodowa.

Kondolencje od światowych przywódców

- Wpływ Tadeusza Mazowieckiego na stworzenie zjednoczonej i wolnej Europy nigdy nie będzie zapomniany - napisał prezydent USA Barack Obama w depeszy kondolencyjnej. Pożegnania napłynęły z całego świata. Przysłali je m.in. kanclerz Niemiec i Dalajlama XIV.

W depeszy, cytowanej na stronie internetowej Kancelarii Premiera, prezydent USA napisał o zmarłym w poniedziałek Mazowieckim: "Dał nadzieję kobietom i mężczyznom tęskniącym za wolnością do wyrażania ich podstawowych praw, a jego wpływ na stworzenie zjednoczonej i wolnej Europy nigdy nie będzie zapomniany. Dzięki odwadze i wytrwałości takich ludzi jak Tadeusz Mazowiecki, Polska stała się regionalnym i światowym liderem oraz ważnym przykładem dla krajów przechodzących przemiany demokratyczne na całym świecie. Stany Zjednoczone są dumne z budowania z Polską przyszłości opartej na rozwoju i dobrobycie".

Kanclerz Niemiec podkreśliła, że Tadeusz Mazowiecki "swoim niestrudzonym zaangażowaniem na rzecz wolności i samostanowienia wniósł niezapomniany wkład w pokonanie autorytarnej niesprawiedliwości oraz na rzecz europejskiej jedności". - W decydującym dla Niemiec okresie, jako polski premier, wspierał upadek Muru i ponowne zjednoczenie naszego kraju. Dzięki temu możliwe było stworzenie fundamentów dla stosunków między naszymi narodami. Niemcy widziały w Tadeuszu Mazowieckim zawsze zwolennika ścisłych i silnych związków polsko-niemieckich, i takim go zapamiętamy - napisała w depeszy Angela Merkel .

Tadeusz Mazowiecki

Mazowiecki urodził się 18 kwietnia 1927 roku w Płocku. Po wojnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1950 roku włączył się w działalność społeczną: przewodniczył Akademickiej Spółdzielni Wydawniczej, z której niebawem został usunięty za "klerykalizm”. Potem wstąpił do grupy skupionej wokół tygodnika "Dziś i jutro” (późniejszy PAX ), z którym zerwał w 1955 roku. Pisywał do "Po Prostu”. W październiku 1956 roku współtworzył warszawski Klub Inteligencji Katolickiej. Dwa lata później założył miesięcznik "Więź”, był jego redaktorem naczelnym do 1980 roku.

W latach 1961-1971 Mazowiecki był posłem na Sejm, wybranym jako przedstawiciel katolickich środowisk opozycyjnych. Wraz ze Stefanem Kisielewskim, Konstantym Łubieńskim, Stanisławem Stommą i Jerzym Zawieyskim stworzył w sejmie koło poselskie "Znak”. W marcu 1968 roku zredagował interpelację "Znaku” protestującą przeciwko biciu studentów przez policję i politycznym pogromom.

Zobacz serwis specjalny: MARZEC 1968>>>
W 1971 roku wniósł o powołanie komisji poselskiej do zbadania zajść na Wybrzeżu. Inicjatywa ta została udaremniona przez PZPR. W 1975 roku współorganizował protest przeciw zapisaniu w konstytucji słów o "przewodniej roli PZPR”. Współuczestniczył w opozycji demokratycznej i był z jednym z twórców kursów naukowych (latający uniwersytet).

W sierpniu 1980 roku był jednym z inicjatorów listu intelektualistów popierającego strajkujących robotników na Wybrzeżu. Zorganizował i przewodniczył komisji ekspertów przy MKS w Stoczni Gdańskiej. Po założeniu "Tygodnika Solidarność” został jego redaktorem naczelnym. Po wprowadzeniu stanu wojennego był internowany od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982.
Zobacz serwis specjalny: STAN WOJENNY>>>
Redagował raport Solidarności: "Polska w pięć lat po sierpniu”. Stworzył podziemne pismo "21”. Był doradcą Lecha Wałęsy i Związku. Zorganizował Komitet Obywatelski. W maju i sierpniu 1988 roku uczestniczył w strajkach w Stoczni Gdańskiej.

W 1989 roku uczestniczył w przygotowaniach obrad "Okrągłego Stołu”. Przewodniczył zespołowi ds. pluralizmu związkowego, brał udział w posiedzeniach zespołu ds. reform politycznych oraz podzespołu ds. środków masowego przekazu. Był koordynatorem prac zespołów negocjacyjnych strony opozycyjnej. Ponownie został redaktorem naczelnym reaktywowanego "Tygodnika Solidarność”.

24 sierpnia 1989 roku Sejm powołał Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko Prezesa Rady Ministrów. 12 września Sejm przyjął przedstawione przez premiera założenia programowe i proponowany skład nowego rządu. W wyborach prezydenckich w listopadzie 1990 roku Mazowiecki był kandydatem ROAD i FPD. Przegrał wybory w pierwszej turze, zajmując trzecie miejsce (18 proc. głosów). Uznając za niemożliwe dalsze kierowanie rządem po atakach na jego osobę i przy malejącym poparciu społecznym, podał swój gabinet do dymisji.

2 grudnia 1990 roku na spotkaniu przedstawicieli Wojewódzkich Komitetów Wyborczych Mazowiecki zaproponował utworzenie Unii Demokratycznej. Został wybrany jej przewodniczącym. W maju 1991 roku na Zjeździe Zjednoczeniowym UD, ROAD i FPD połączyły się w jedną partię polityczną - Unię Demokratyczną. Zjazd wybrał Tadeusza Mazowieckiego przewodniczącym Unii. W kwietniu 1994 roku na Kongresie Zjednoczeniowym Unii Demokratycznej i Kongresu Liberalno-Demokratycznego Mazowiecki został wybrany przewodniczącym nowopowstałej partii - Unii Wolności. Był nim do maja 1995 roku.

W Sejmie pierwszej kadencji był posłem z regionu poznańskiego (wybory w październiku 1991 roku). Członkiem sejmowej Komisji Obrony Narodowej, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy Karta Praw i Wolności oraz Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Przewodniczącym komisji specjalnej do rozpatrzenia projektu ustawy konstytucyjnej o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą (tzw. Małej Konstytucji ).

W sierpniu 1992 roku Tadeusz Mazowiecki został wybrany Specjalnym Sprawozdawcą Komisji Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych z przestrzegania praw człowieka na terenie byłej Jugosławii. W lipcu 1995 roku po upadku Srebrenicy, kolejnej strefy bezpieczeństwa w Bośni, Tadeusz Mazowiecki podał się do dymisji, nie mogąc "dalej uczestniczyć w pozornym tylko procesie obrony praw ludzkich”.

W Sejmie drugiej kadencji był posłem z regionu poznańskiego (wybory 19 września 1993 r.). Członkiem sejmowej Komisji Obrony Narodowej, Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego oraz komisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw konstytucyjnych o zmianie ustawy konstytucyjnej o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

We Sejmie trzeciej kadencji był posłem z regionu krakowskiego (wybory we wrześniu 1997 r.) W Sejmie przewodniczył sejmowej Komisji Integracji Europejskiej i uczestniczył w pracach Komisji Spraw Zagranicznych. Przewodniczył delegacji Sejmu i Senatu do Parlamentarnej Komisji Wspólnej Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej i zarazem był współprzewodniczącym tej komisji.

We latach 2003-2009 Tadeusz Mazowiecki był członkiem Rady Zarządzającej Funduszu Powierniczego na rzecz ofiar przestępstw podlegających jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze.
HISTORIA w portalu polskieradio.pl>>>

Tadeusz Mazowiecki był doktorem honoris causa Uniwersytetów: w Leuven, Genui, Giessen, Poitiers, Exeter, Uniwersytetu Warszawskiego, Akademii Ekonomicznej w Katowicach oraz Uniwersytetu w Tuzli. Odznaczony m.in. Orderem Orła Białego (1995), Złotym Orderem Herbu Bośni (1996), Orderem Legii Honorowej (1997), Krzyżem Średnim z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1998).

Był autorem wielu artykułów, esejów oraz książek: "Rozdroża i wartości”, "Powrót do najprostszych pytań”, "Internowanie”, "Druga twarz Europy” oraz współautorem: "Chrześcijanie wobec praw człowieka” i "Ludzie Lasek”. Laureatem wielu nagród krajowych i międzynarodowych, m.in.: Literackiej Nagrody im. Andrzeja Struga (1980) oraz nagrody za Szczególne Zasługi dla Rozwoju Stosunków Polsko-Niemieckich za rok 1993.

Zajrzyj na strony serwisu "Radia Wolności>>>

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 8 października 2010 roku powołał Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko doradcy prezydenta RP.

Tadeusz Mazowiecki miał trzech synów, siedmioro wnucząt i jednego prawnuka.

Zobacz serwis historyczny - Sierpień '80>>>

IAR/PAP/MP