Jak mówi gość naszego cyklu w książce nie ma daty, jednak cena w rublach sugerować może, że została wydana jeszcze przed I wojną światową. - Tej książeczki nie pamiętałam i nazwisko autora Prentice Mulford nic mi nie mówiło. Postanowiłam sprawdzić kto to był. Na zdjęciu z Wikipedii siedzi z fajką w zębach pod masztem żaglowca, wąsaty w śmiesznym kapeluszu - opowiadała w audycji.

Maria Iwaszkiewicz. "Portrety" z najlepszej strony

Czytaj także:

• Anna Romaniuk: "W stronę Swanna" Prousta - emocje są ponadczasowe 
• Jakub Ekier-do "Ksiegi Koheleta" wracam cyklicznie

Autor książki urodził się w 1834 roku pod Nowym Jorkiem, żeglował po oceanach, polował na wieloryby i foki, kopał złoto w Kaliforni. Był samoukiem, założył gazetę, a w pewnej chwili sklecił sam sobie chatę i oddalił się od świata i pracował w niej nad własną filozofią i poświęcał jej książki, książki zrobiły światową furorę. "Moc życia", "Moc ducha", "Źródło twojej siły", "Niewykorzystane siły życia" Prentice’a Mulforda trafiły w gust końca XIX wieku. Wznowienia książki można kupić i dzisiaj.

Czytaj także:

• Marcel Woźniak: najważniejsze jest szukanie prawdy
• Maciej Świerkocki: "Przygody dobrego wojaka Szwejka" to lektura niosąca pocieszenie

- Tłumacz dziełka Stanisław Michalski napisał w przedmowie, że "Dziwna to książka, która przybyła do nas z Ameryki, kraju dolara, humbugu i reklamy, wściekłej gorączki życiowej i nienasyconych nigdy pożądań, i że dziwny to autor, i że jest w jego dziele trochę teozoficznej mgły, trochę pełzania przed kobietą, dużo psychologii, a przede wszystkim płomienna wiara, że ludzkość idzie bez wytchnienia coraz wyżej i wyżej niosąc przed sobą cel powszechne szczęście. I ta filozofia zaintrygowała najwyraźniej wujka Czesława, bo książeczka była pełna ołówkowych podkreśleń i dopisków. Na przykład pod myślą Mulforda o jakości słowa, że "słowo jest wozem, który zabiera i wywozi z duszy nieszlachetne rzeczy" znalazłam dopisek ołówkiem - tak jest naprawdę! - opowiadała na antenie Dwójki Małgorzata Szejnert.

W audycji reporterka również dzieliła się swoimi refleksjami dotyczącymi książki, a związanymi ze swoistą filozofią odnoszącą się do noszenia ubrań.

***

Maria Iwaszkiewicz. "Portrety" z najlepszej strony

- Książka "Po co czytać klasyków" pojawiła się na rynku miesiąc temu i jest to już szósta książka, tego autora, którą przetłumaczyłam. Italo Calvino, obok Umberto Eco, jednym z nielicznych pisarzy włoskich, który jest nieprzerwanie obecny na polskim rynku od końca lat 50. - mówiła Anna Wasilewska w audycji.

Jak podkreślała tłumaczka, jest to książka, której Calvino nie napisał. Teksty ukazały się po jego śmierci staraniem żony pisarza Ester Calvino.

- O ile "Wykłady amerykańskie" to jest jedyna książka eseistyczna Calvina, która jest w Polsce znana, ma reputację literackiego testamentu pisarza, to "Po co czytać klasyków" uchodzi za jego autobiografię intelektualną - opowiadała w Dwójce. - Calvino nie był pisarzem, który chętnie mówiłby o sobie, a do autobiografii jako gatunku literackiego miał stosunek bardzo niechętny, sceptyczny i dopiero po jego śmierci zaczęły się ukazywać teksty o charakterze wyraźnie biograficznym.

Czytaj także:

• Anna Romaniuk: "W stronę Swanna" Prousta - emocje są ponadczasowe 
• Jakub Ekier-do "Ksiegi Koheleta" wracam cyklicznie

"Po co czytać klasyków" zawiera eseje poświęcone pisarzom wywodzącym się z kręgu kultury europejskiej. Znajdziemy tam m.in. Owidiusza, Kandyda, Galileusza, Woltera, Balzaca, Dickensa, Lwa Tołstoja, Marka Twaina, Hemingwaya i Conrada - o którym Calvino napisał swoją pracę dyplomową.

- W tekście, który otwiera ten tom Calvino w 14 punktach podaje definicję klasyka. Do moich ulubionych należy definicja: klasyk nigdy nie przestaje nam mówić tego, co ma nam do powiedzenia. I rzeczywiście jego lektura odkrywa nam nieustannie nowe karty, nowe odczytania, na które byśmy może sami nigdy nie wpadli - mówiła tłumaczka. - Książka nie wyczerpuje listy pisarzy ważnych dla Calvina, ale pozwala wykreślić choćby niepełną mapę jego literackich fascynacji.

Czekamy również na Państwa opowieści o książkach, które w tym czasie są "literackimi witaminami". Nasz adres mailowy literackiewitaminy@polskieradio.pl

***