Czek

Posłuchaj

Czym jest czek i kiedy jest używany wyjaśnia Norbert Jeziolowicz ze Związku Banków Polskich. /Dariusz Kwiatkowski, Naczelna Redakcja Gospodarcza Polskiego Radia/.

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

 − Młode pokolenie klientów naszych banków właściwie już czeków nie pamięta- wyjaśnia  Norbert Jeziolowicz ze Związku Banków Polskich.

Na dużą skalę czeki wciąż wykorzystywane są w USA, Wielkiej  Brytanii, Kanadzie i Francji.

Podstawę prawną do funkcjonowania obrotu czekowego w Polsce stanowi ustawa z 28 kwietnia 1936 r. – Prawo czekowe, która weszła w życie 1 lipca 1936 roku.

Istota czeku polega na tym, że posiadacz konta bankowego i środków płatniczych na nim zgromadzonych, przekazuje bankowi polecenie wypłaty jakiejś kwoty z tego konta okazicielowi czeku lub osobie, która jest na tym czeku wskazana.

Oczywiście warunkiem dokonania takiej wypłaty jest posiadanie przez właściciela konta odpowiedniej kwoty na nim. Kiedyś czek był powszechnie wykorzystywany, także  w płatnościach między przedsiębiorstwami, wypłacaniu należności pracownikom. Można go uznać za pierwotną, choć dziś już przestarzałą, formę obrotu bezgotówkowego

W zależności od tego jak określony jest remitent, czyli pierwszy wierzyciel do odbioru sumy czekowej, mamy po pierwsze czeki imienne, a więc opatrzone imieniem i nazwiskiem remitenta. Wówczas przy wypłacie bank musi sprawdzić legitymację czekową osoby, na rzecz której wystawiono czek.  

Po drugie, czek może być wystawiony na okaziciela. Wtedy bank jest zwolniony ze sprawdzania czy ten kto czek przedkłada do realizacji jest jego prawnym właścicielem z formalnego punktu widzenia.

Przy zastosowaniu kryterium, jakim jest forma obrotu czekowego, wyróżniamy czeki gotówkowe (zwykłe lub kasowe), bankierskie, zakreślone, rozrachunkowe, potwierdzone, podróżnicze, postdatowane, antydatowane, podróżnicze, a także euroczeki.  

Dariusz Kwiatkowski, jk