"Wybitny człowiek o ogromnej charyzmie i wiedzy". Adam Słodowy spoczął na Powązkach

We mszy św. udział wzięła rodzina i bliscy Adama Słodowego, przyjaciele oraz wielbiciele jego programów. - Wyrażamy dzisiaj wdzięczność za ten czytelny ślad dobra, który pozostawił w naszych sercach Adam Słodowy. Nie tylko w sercach najbliższych, przyjaciół i znajomych. Ale również w sercach widzów poprzez programy, w których uczestniczył takie jak "Zrób to sam" - powiedział podczas homilii ks. Sylwester Lament.

Powiązany Artykuł

Nie żyje Adam Słodowy, twórca kultowego programu "Zrób to sam"

Po mszy urna z prochami zmarłego została złożona w grobie na Powązkach, obok jego pierwszej żony Jadwigi. Syn zmarłego Wojciech Słodowy podziękował wszystkim za przybycie. - Jestem pewny, że historia, którą tata stworzył będzie długo żyła w pamięci wnuków i prawnuków - podkreślił.

Podczas pogrzebu głos zabrał również Andrzej Piechota, który przyjechał z delegacją z rodzinnego miasta Adama Słodowego, z Czarnkowa. - Ojciec zmarłego Antoni, urzędnik skarbowy był autorem książki o historii naszego miasta. W latach 50. wspólnie z kolegami w warsztacie ślusarskim w Czarnkowie Adam skonstruował pierwszy samochód osobowy. Również w latach 50. był autorem projektu witraży - mówił.

"Żegnamy wybitnego człowieka"

Piechota wspominał, że sam skorzystał z projektu z programu "Zrób to sam" i samodzielnie wykonał latawiec. - Żegnamy wybitnego człowieka o ogromnej charyzmie i wiedzy, cudownego nauczyciela, obdarowanego ogromną intuicją podejścia do ucznia, wspaniałego konstruktora technicznego i autorytet w dziedzinie artystycznej - dodał.

Adam Słodowy był popularyzatorem majsterkowania, autorem i prowadzącym popularny program telewizyjny dla młodzieży "Zrób to sam". Program nadawany był przez 24 lata między 1959 a 1983 r. Audycja była częścią czwartkowego "Ekranu z bratkiem", a potem niedzielnego "Teleranka". Słodowy prezentował w nim osobiście, jak z ogólnie dostępnych rzeczy robić zabawki i przedmioty użytkowe.

Urodził się 3 grudnia 1923 r. w Czarnkowie (województwo wielkopolskie). Podczas okupacji niemieckiej pracował w fabryce. W 1944 r. zgłosił się na ochotnika do wojska, wojnę kończył w Szczecinie jako oficer artylerii. W latach 1950–58 był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, a następnie w Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uzyskał stopień majora.

Po opuszczeniu wojska poświęcił się popularyzacji majsterkowania, a od 1959 r. rozpoczął pracę w telewizji, gdzie początkowo był konstruktorem urządzeń scenotechnicznych. W latach 1961–78 był redaktorem Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych i Dziecięcych TVP. W 1983 r., po zrealizowaniu 505. programu, odszedł z telewizji na emeryturę.

kad

REKLAMA