Księżyc rdzewieje przez Ziemię. Naukowcy odkrywają zaskakujący proces

Jak tlen z Ziemi trafia na Księżyc? 

Zespół naukowców pod kierunkiem Xiandiego Zenga z Macau University of Science and Technology przeprowadził serię eksperymentów, w których symulowano oddziaływanie tlenu i wodoru na minerały bogate w żelazo. To właśnie takie związki dominują w księżycowym regolicie. Po raz pierwszy udało się w laboratorium wykazać zarówno powstawanie, jak i redukcję hematytu.

Wyniki badań potwierdzają, że w trakcie pełni Księżyc przechodzi przez tzw. ogon magnetosfery Ziemi, gdzie na jego powierzchnię docierają jony tlenu. Jednocześnie osłabione jest wtedy bombardowanie wodorem ze strony wiatru słonecznego, który normalnie blokowałby proces utleniania. W efekcie nasz satelita przez kilka dni w miesiącu znajduje się w warunkach sprzyjających rdzewieniu.

Badania laboratoryjne wykazały, że jony tlenu skutecznie utleniają m.in. żelazo metaliczne, ilmenit i troilit. Są to minerały powszechnie występujące na Księżycu. Z kolei krzemiany żelaza, takie jak piroksen czy oliwin, nie ulegały temu procesowi. Co więcej, badacze udowodnili, że magnetyt może być pośrednim etapem pomiędzy metalicznym żelazem a hematytem.

Hematyt jako zapis historii Ziemi

Najnowsze eksperymenty pokazały również, że uderzenia wysokoenergetycznych jonów wodoru mogą odwracać proces utleniania i wytwarzać wodę jako produkt uboczny. To w prosty sposób tłumaczy, dlaczego hematyt na Księżycu często występuje w pobliżu miejsc, gdzie wykryto ślady wody. Jednocześnie niskoenergetyczny wiatr słoneczny nie jest w stanie skutecznie "cofnąć" procesu rdzewienia.

Rozkład hematytu wskazuje, że to ziemski tlen, transportowany przez magnetotail, jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za ten proces. To odkrycie otwiera perspektywę na badania relacji między Ziemią a Księżycem, które mogą trwać nieprzerwanie od ponad 4 mld lat. Zdaniem badaczy hematyt na Księżycu może być swoistym "archiwum" historii ziemskiej atmosfery, sięgającej czasów Wielkiego Wydarzenia Utleniającego sprzed 2,4 mld lat. Najnowsze odkrycia są też ważnym elementem przyszłych misji, które skupią się na badaniu południowych rejonów naszego satelity.

• Pierwszy śnieg w Europie. Oto miejsca, gdzie zrobiło się biało
• Taka będzie zima 2025/2026. Anomalia na Pacyfiku poważnie namiesza
• Kometa C/2025 R3 zbliża się do Ziemi. To będzie wyjątkowe widowisko na niebie

Źródło: Sciencealert.com/tw