Porozumienie Sikorskiego ze Stalinem – podanie ręki wrogowi
4 grudnia 1941 roku gen. Władysław Sikorski i Józef Stalin podpisali deklarację, w której Polska zobowiązała się stanąć po stronie aliantów i prowadzić wojnę z Niemcami. W zamian liczyła na wsparcie ZSRR podczas ustalania po wojnie nowego porządku w Europie. Jak się później okazało i Sikorski, i Stalin treść porozumienia rozumieli zdecydowanie inaczej.
2024-12-04, 05:55
Posłuchaj
Pod koniec listopada 1941 roku generał Władysław Sikorski wybrał się z oficjalną wizytą do Moskwy. Tam miał ostatecznie potwierdzić, że na podstawie zawartego wcześniej układu Sikorski–Majski polscy więźniowie opuszczą łagry. Porozumienie ze Stalinem nie przyniosło jednak oczekiwanych rezultatów.
Posłuchaj
Układ Sikorski–Majski
22 czerwca 1941 roku armia hitlerowska rozpoczęła atak na Związek Radziecki. Na wiadomość o inwazji na Rosję, premier Wielkiej Brytanii, Winston Churchill zapewnił zaatakowaną stronę o wsparciu wojsk alianckich. Polska również postanowiła poprzeć Stalina, jeżeli ten zrealizuje kilka postulatów. Stojący na czele rządu RP na Uchodźstwie gen. Sikorski wygłosił przemówienie, w którym wyrażał nadzieję na powrót Moskwy do zasad pokoju ryskiego, naruszonego przez napaść na Polskę w 1939 roku.
REKLAMA
– Wówczas sprawa polska schodziła na drugi plan – mówił prof. Marian Kukiel w 1967 roku w RWE. – Głos Sikorskiego wyciągający rękę do walczącej Rosji bez względu na krzywdy przez Polskę doznane, z gotowości współdziałania we wspólnej walce, upominał się przywrócenia do stanu prawnego naruszonego przez pakty z Hitlerem.
Stalin mający zapewnienia poparcia ze strony Anglii zignorował polski gest. Wówczas w sprawę odbudowania stosunków polsko-rosyjskich zaangażowali się Anglicy. Sikorski dążył do porozumienia, ponieważ był świadomy, że odmowa rokowań prowadziłaby tylko do izolacji Polski.
Powiązany Artykuł
Armia Andersa - zobacz serwis specjalny
Do podpisania układu Sikorski–Majski doszło 30 lipca 1941 roku. Według jego zapisów miało dojść do unieważnienia paktu Stalina z Hitlerem o unicestwieniu Polski, uznania rządu RP w Londynie i utworzenia w Rosji armii polskiej temu rządowi podległej. Dodatkowo rząd radziecki udzielił amnestii wszystkim obywatelom polskim, których więziono na terenie ZSRR.
Sikorski z wizytą u Stalina
Amnestia i anulowanie paktu Ribentrop–Mołotow wywołało burzę wśród polskich polityków. Żądano, aby wypuszczeni z więzień i łagrów zostali oficjalnie oczyszczeni z wszelkich zarzutów. Aktu nie zaakceptował nawet sam prezydent Władysław Raczkiewicz.
REKLAMA
Związek Radziecki mimo oficjalnie przyjaznych stosunków z polskim rządem na emigracji utrudniał utworzenie Armii Polskiej na swoim terytorium. Ponadto polskich żołnierzy traktowano jak mięso armatnie – na front wysyłano małe, niewyszkolone i nieuzbrojone oddziały. Takim praktykom sprzeciwiał się gen. Władysław Anders, który dowodził Armią Polską.
W takiej atmosferze do Moskwy wybrał się 30 listopada 1941 roku gen. Władysław Sikorski.
– Jadąc do Rosji na spotkanie ze Stalinem pod koniec listopada miał uzyskać rękojmię pełnego wykonania zobowiązań Rosji, co do więźniów i zesłańców i usunięcia przeszkód do utworzenia dużej armii polskiej – mówił prof. Marian Kukiel.
3 grudnia Premier spotkał się ze Stalinem domagając się zwolnienia wciąż przetrzymywanych w łagrach i więzieniach Polaków. Radziecki przywódca obiecał poprawę zaopatrzenia polskich oddziałów, ale niechętnie składał deklarację, co do przyszłych granic Polski. Do podpisania porozumienia między Sikorskim a Stalinem doszło 4 grudnia 1941 roku w Moskwie.
REKLAMA
– Rzetelność wzajemna oraz obopólne poszanowanie odrębności i suwerenności państwowej – oto jedyne warunki umożliwiające dobre i przyjazne stosunki między nami – mówił gen. Władysław Sikorski po podpisaniu porozumienia o współpracy z Sowietami. – Uznając ich konieczność bezwzględną i pożytek, pracować będziemy dalej gorliwie nad pełnym wykonaniem umów, które nas łączą. Dajemy przez to przykład światu, jak należy rozwiązywać najtrudniejsze problemy sporne w imię celów własnych i ogólnoludzkich.
Konflikt o armię Andersa narastał. Żołnierzy ewakuowano na Bliski Wschód, ale i zaprzestano dalszego poboru. Tymczasem na terenie ZSRR znajdowało się jeszcze kilkaset tysięcy Polaków, których władze rosyjskie uznały za osoby "dobrowolnie" pozostające na terenie ich kraju.
Porozumienie ze Stalinem niestety nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, przynajmniej nie na skalę, o jakiej myślał wówczas Sikorski. O zakończeniu wojny mówił: – Wyjdzie z niej zwycięsko świat nowy i sprawiedliwy, świat narodów wolnych i stawiających wolność ponad wszystko wbudowany na niewzruszalnych podstawach rzetelnej demokracji – podkreślał z nadzieją w 1941 roku gen. Władysław Sikorski. – Zawali się w gruzy świat gwałtów przemocy, tyranii i niewolnictwa, jakie chcą nam narzucić Germanie spod swastyki hitlerowskiej.
REKLAMA
13 kwietnia 1943 roku Niemcy odkryli masowe groby w Katyniu. Polski rząd emigracyjny domagał się wyjaśnienia sprawy przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż. Wówczas, 25 kwietnia 1943 roku, ZSRR zerwał stosunki dyplomatyczne z Polską.
Posłuchaj przemówienia gen. Władysława Sikorskiego z 4 grudnia 1941 roku wygłoszonego po podpisaniu porozumienia ze Stalinem.
mb/im
REKLAMA