Wschodnia sztuka sakralna na ikonach
Wielka Sobota to czas wyczekiwania między śmiercią Jezusa Chrystusa a jego zmartwychwstaniem. To również czas, w którym według Wyznania Apostolskiego Chrystus „zstąpił do piekieł”. Motyw przez wieki pobudzał wyobraźnię artystów i był tematem ich prac, chociaż nie tak popularnym jak ukrzyżowanie i zmartwychwstanie.
2015-04-04, 15:28
Posłuchaj
Najchętniej temat podejmowała wschodnia sztuka sakralna, gdzie istnieją wokół pobytu Jezusa Chrystusa w otchłani dwa typy kanonicznego przekazu. – Pierwszy typ to ilustracja zstąpienia Mesjasza do piekieł, a drugi to czuwanie kobiet przy jego grobie. W pierwszej grupie ikony zazwyczaj wyglądają bardzo podobnie i przedstawiają Chrystusa w jasnej poświacie w pozie z wyciągniętymi dłońmi opowiadał w Polskim Radiu 24 ks. Henryk Paprocki z Kościoła Prawosławnego.
Duchowny zwrócił także uwagę na inne cechy wspólne tego typu ikon. - Chrystus zwraca się do swoich prarodziców, czyli Adama i Ewy. Scena w sposób symboliczny opowiada o wyzwoleniu ludzi od śmierci i przewija się na większości ikon podejmujących ten wątek.
Innym częstym motywem inspirujących artystów jest pusty grób Chrystusa, przy którym często czuwają kobiety. Prawdziwość tej historii potwierdzają teksty liturgiczne. Moment zmartwychwstania jest przedstawiany z kolei na dwa sposoby: jako pusty grób lub jako Chrystus wychodzący z grobu. Pod koniec XVII I XIX wieku sztuka sakralna na wschodzie wyjątkowo chętnie eksplorowała właśnie te wątki z życia Chrystusa. Motyw został jednak ostatecznie wyparty z tradycji prawosławnej, ponieważ nie dopatrzono się zgodności tych wersji z Ewangelią.
W audycji również o znaczeniu święta Paschy dla protestantów.
Polskie Radio 24/dm
