67. rocznica kapitulacji Powstania Warszawskiego
Po dwumiesięcznych walkach przedstawiciele Komendy Głównej AK płk Kazimierz Iranek-Osmecki "Heller" i płk Zygmunt Dobrowolski "Zyndram" podpisali akt kapitulacji w kwaterze gen. SS Ericha von dem Bacha w Ożarowie koło Warszawy.
2011-10-02, 07:43
Posłuchaj
Powstanie Warszawskie było najdłużej trwającym zrywem mieszkańców wielkiego miasta w okupowanej w latach drugiej wojny światowej Europie. Powstańcy poddali się po 63 dniach walki, wobec wyczerpania amunicji i żywności.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
Pojedyncze walki trwały jeszcze przez dwa dni. Do 5 października oddziały powstańcze złożyły broń i poddały się Niemcom. Powstańcy dostali się do niewoli. Niemcy deportowali mieszkańców stolicy, kierując część do obozów koncentracyjnych i obozów pracy.
Zobacz powstańcze kalendarium Portalu Polskiego Radia>>>
Olbrzymie straty
Opustoszałe miasto zostało zburzone i spalone. Szacuje się, że w czasie powstania oraz w wyniku planowanych akcji po jego zakończeniu, zostało zniszczonych ponad 70 procent majątku stolicy.
W czasie powstania zginęło 18 tysięcy powstańców. Od 150 do 200 tysięcy osób cywilnych (według różnych źródeł) zostało zabitych, rannych lub uznano je za zaginione. Do niewoli dostało się 16 tysięcy żołnierzy. Według historyków, do dziś nie jest możliwe ustalenie dokładnych danych. Straty niemieckie wyniosły blisko 25 tysięcy zabitych i rannych.
Historycy są zgodni, że powstanie nie osiągnęło celu politycznego ani wojskowego, ale do dziś dla Polaków jest symbolem męstwa i niezłomnej walki o wolność.
Czytaj więcej w serwisie Powstanie Warszawskie>>>
Stolica walczy
Polskie oddziały rozpoczęły powstanie w sile około 20 tysięcy żołnierzy. Dowodzone były przez pułkownika Antoniego Chruściela pseudonim "Monter". Zaledwie co dziesiąty powstaniec był uzbrojony. Armii Krajowej podporządkowały się oddziały Armii Ludowej, Polskiej Armii Ludowej, Korpusu Bezpieczeństwa i Narodowych Sił Zbrojnych, łącznie około 3 tysięcy żołnierzy. Mieszkańcy stolicy spontanicznie poparli tę walkę, masowo zgłaszali się ochotnicy. Siły powstańcze wzrosły dzięki temu do blisko 50 tysięcy osób.
Siły niemieckie, liczące początkowo około 15 tysięcy, zostały wzmocnione do blisko 55 tysięcy żołnierzy, SS i policji. Niemcy mieli też ogromną przewagę w uzbrojeniu. To, jak również, bierność Armii Czerwonej i brak pomocy ze strony aliantów, zdecydowało o niepowodzeniu powstania.
IAR,kk