Ekonomiści o Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju: słuszne założenia, ale...

Posłuchaj

W Debacie Jedynki dotyczącej Strategi na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju wzięli udział: Jeremi Mordasewicz z Konfederacji Lewiatan, Marek Jakubiak, przedsiębiorca i poseł, członek klubu parlamentarnego Kukiz 15 oraz prof. Leokadia Oręziak, kierownik katedry finansów międzynarodowych w Szkole Głównej Handlowej./Robert Lidke, Naczelna Redakcja Gospod

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Jak podkreślił, działania rządu stoją w jaskrawej sprzeczności z postulatami, które znajdujemy w Strategii.

Mordasewicz: rząd stawia słuszne cele, ale wydaje decyzje, które umożliwiają ich realizację

̶  Dlatego trudno mi zrozumieć, że ten sam ośrodek władzy potrafi zaproponować cele, a jednocześnie na bieżąco uchwalane są ustawy, które uniemożliwią ich realizację – mówi Mordasewicz.

Mało pracujących Polaków

Przypomina, że w Polsce na 38 mln obywateli pracuje zaledwie 16 mln osób, 9 mln pobiera emerytury i renty.

Rząd za zwiększeniem zatrudnienia, ale jego decyzje je zmniejszają

̶  Dlatego Strategia słusznie zwraca uwagę na potrzebę zwiększenia stopy zatrudnienia, przestrzegając, jednocześnie, cytuję, że takie działania jak obniżenie wieku emerytalnego, zwiększenie świadczeń społecznych nieuzależnionych od podjęcia pracy, czyli w  dodatku 500+ na dziecko, czy szybkie podnoszenie płacy minimalnej, spowoduje zmniejszenie zatrudnienia – zauważa Mordasewicz.

Jeremi Mordasewicz

̶ A co robi rząd? – pyta ekspert Lewiatana.

Decyzje rządu spowodują odwrotne skutki od założeń strategii

I wylicza – jeśli obniżamy wiek emerytalny, to słabnie motywacja do pracy, zmniejszy się zatrudnienie 60-latków, zwiększą się wydatki na tych młodych emerytów, a jednocześnie składki pobierane od pracujących, bo ich grono się skurczy, będą mniejsze.

Więcej emerytów to większy deficyt, większe koszty obsługi długi i mniejsze inwestycje, potrzebne do zwiększenia zatrudnienia

̶  To z jednej strony uniemożliwia dotowanie sektorów, które zwiększałyby produktywność i wydajność pracy Polaków, czyli opieki zdrowotnej i edukacji, z drugiej strony może powodować wzrost deficytu budżetowego i kosztów jego obsługi, a to z kolei spowoduje zmniejszenie środków, które możemy przeznaczyć na inwestycje – mówi Mordasewicz.

Powiązany Artykuł

Projekt Strategii Odpowiedzialnego Rozwoju zawiera 200 projektów. Trafi do konsultacji

A jak przypomina, Strategia mówi o konieczności zwiększenia zatrudnienia.

̶  Jedno nowe miejsce pracy w Polsce kosztuje ok. 200 tys. zł, i jeśli ktoś takich pieniędzy nie wyłoży, to nie powstanie kolejne miejsce pracy – podkreśla Mordasewicz.

Strategia zakłada zwiększenie roli państwa w gospodarce

Podobnego zdania jest Marek Jakubiak, przedsiębiorca i poseł, członek klubu parlamentarnego Kukiz 15. 

Ponadto, w jego opinii zapisane w strategii zwiększenie roli państwa w gospodarce nie jest dobrym rozwiązaniem.

̶  Jeśli nasze prawo gospodarcze i nasza przyszłość gospodarcza będzie polegać na tym, że to państwo będzie wybierało co jest opłacalne a co nie, to mnie ręce opadają – mówi Jakubiak.

Prof. Oręziak: państwo powinno prowadzić dobrą politykę przemysłową

Innego zdania jest prof. Leokadia Oręziak, kierownik katedry finansów międzynarodowych w Szkole Głównej  Handlowej.

̶  Jak mówi, dobrze, że rola państwa uległaby zwiększeniu, po tym okresie neoliberalizmu, zakładającego, że rynek wszystko załatwi, ale nie jest za tym aby państwo produkowało.

Prof. Leokadia Oręziak

̶  Państwo powinno prowadzić dobrą politykę przemysłową, tworzyć zachęty dla rozwoju nauki, badań, prac badawczo-rozwojowych, ale nie wyobrażam sobie aby decydowało co produkować i to produkować, mówi prof. Oręziak.

Głównym celem „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” jest tworzenie warunków dla wzrostu dochodów mieszkańców Polski przy jednoczesnym wzroście spójności w wymiarze społecznym, ekonomicznym i terytorialnym.

Na realizację strategii ma być wydane do 2020 roku  ponad 1,5 biliona złotych.

Najważniejszym zakładanym rezultatem realizacji Strategii będzie zwiększenie przeciętnego dochodu rozporządzalnego brutto gospodarstw domowych na 1 mieszkańca  do 80-ciu procent  w stosunku do średniej UE do roku 2020.  A w roku  2030 mamy być pod tym względem już na średnim unijnym poziomie.

Robert Lidke, jk