Chociaż wspaniałej poetki nie ma już z nami, pamięć o niej jest wiecznie żywa. I nie dotyczy to tylko jej dokonań literackich. W "Stacji Kultura" Katarzyna Oklińska zebrała wspomnienia dotyczące specyficznych pasji, zainteresowań i upodobań Wisławy Szymborskiej, a opowiedział literaturoznawca Michał Rusinek. - Uważała, że w kiczu jest jakaś mądrość o świecie. To była absolutnie jej pasja, zbieranie różnych pamiątek, symboli. Część z nich trafiała później w ręce innych ludzi - mówi dawny sekretarz noblistki.

Przyjaciele pisarki i osoby z jej otoczenia z pewnością nigdy nie zapomną spotkań, na które ich zapraszała. Każda kolacja u niej kończyła się loterią. - Ta zabawa wzięła się jednak nie z ekscentrycznej, a bardzo pragmatycznej potrzeby. Miała zwykle za mało pieniędzy, żeby przywieźć z różnych wyjazdów wystawne prezenty dla wszystkich znajomych, więc kupowała dużo najtańszych drobnostek i sprawiedliwie je rozdzielała. To ślepy los decydował, co kto dostanie i tak na przykład raz Czesław Miłosz dostał... kropidło - opowiada Rusinek.

PRZECZYTAJ TEŻ: Wisława Szymborska lubiła pamiętać o rocznicach

Oryginalne były też wyjścia Szymborskiej do galerii. Miała teorię, że nasz mózg ma ograniczoną pojemność. - W pewnym momencie, po obejrzeniu kilku obrazów, stwierdzała, że coś jej chlupie, że już za dużo. Poza tym zdarzało się jej dostrzegać w obrazach coś, czego nikt inny nie widział, np. jakiegoś pieska, czy ściereczkę, gdzieś zupełnie na siódmym tle - wspomina rozmówca Kasi Oklińskiej.

W domu Szymborskiej na każdym kroku można się było natknąć na popielniczki. - Nie powiedziałbym jednak, że była ich kolekcjonerką. Tutaj też górą był zwykły pragmatyzm. Paliła bardzo dużo, więc w mieszkaniu porozkładała je w wielu miejscach, żeby zawsze mieć którąś z nich pod ręką - wyjaśnia Rusinek.

ZOABCZ: Sekretarz Szymborskiej pisze o podwójnym życiu... pralki

Sekretarz wybitnej polskiej noblistki stwierdza za to, że jak najbardziej można ją było nazwać kolekcjonerką pocztówek. Zbierała je podczas wojaży po całym świecie. Im bardziej kiczowata była kartka, tym jej wydawała się piękniejsza. A żeby je wszystkie posegregować, potrzebnych jej było mnóstwo szuflad. Uważała, że to najważniejszy mebel i zarazem wynalazek tej samej wagi, co chociażby koło. jak przyznaje Rusinek, wynikało to zapewne z jej umiłowania do porządku.

Zapraszamy do wysłuchania nagrania całej rozmowy z Michałem Rusinkiem, kóry zdradził niezwykłe sekrety Wisławy Szymborskiej.

(ac/kd)

Wakacje trwają na całego. Wielu odpoczywa od szkoły, studiów, inni czekają na upragniony urlop. Mole książkowe letni czas z pewnością wykorzystają, by nadrobić zaległości w lekturach, a nowości na księgarnianych półkach nie brakuje.

Maria Seweryn, aktorka i założycielka Och-Teatru w Warszawie, przekonuje, że czasem warto sięgnąć po powieść, która na rynku jest już od kilku lat. Tak swoją przygodę zaczęła z literaturą Harukiego Murakamiego.

Przeczytaj także: Haruki Murakami - nietypowy pisarz japoński

- Jestem w samym środku Murakamiego, którego poznałam niedawno. Nie czytałam jego książek wcześniej i zaczęłam lekturę od "1Q84", które absolutnie mnie pochłonęło - zdradza na antenie Czwórki. - Teraz przeczytałam "Tańcz, tańcz, tańcz", które opowiada o niezwykłej samotności. Jest to opowieść o mężczyźnie, który przez pół roku po rozwodzie nie wychodził w ogóle z domu i powoli zaczyna wracać do życia i aktywności.

Sprawdź, jakie książki na wakacje poleca Magdalena Różczka

Maria Seweryn zaznacza, że bohater tej powieści Harukiego Murakamiego do życia wraca sam, dlatego to życie i światy, które spotyka nie są do końca realne. - Te rzeczywistości są bardzo wyraźne, ale nie są światami realnymi. Wyobraźnia tego bohatera się nie kończy - mówi aktorka. - Podczas lektury zastanowiło mnie, na czym polega straszność samotności. Człowiekowi, żeby wiedział gdzie są granice rzeczywistości świata potrzeba drugiego człowieka, by się z nim skonfrontować.

Haruki Murakami jest autorem, którego trudno sklasyfikować. Zdaniem Seweryn nikt  tak nie nazwał i nie opisał samotności, jaki robi to Haruki Murakami. - Dla mnie on otwiera taki świat, w którym ja się czuję bardzo spokojnie i prawdziwie. Ten świat jest bezkompromisowy w swoim znaczeniu i nazywaniu. Murakami to autor, który nie ma złudzeń.

(pj / ac)

Tancerz i choreograf Michał Piróg dzieło Henryka Sienkiewicza "Quo Vadis" przeczytał kilkadziesiąt razy. - Ta książka była moją wielką tajemnicą, sekretem w domu rodziców. Leżała na szafce bez okładki i pierwszego rozdziału, więc od zawsze więc kusiło mnie, by ją przeczytać - wspomina w Czwórce Piróg. - Nawet wówczas, gdy jeszcze nie potrafiłem tego zrobić.

Jednak wielkie epopeje historyczne to nie jedyny gatunek literacki, w jakim zaczytuje się Michał Piróg. Tancerz uwielbia także powieść Mathiasa Malzieu "Mechanizm serca". Jest to historia chłopca, któremu nie wolno się zakochać, ponieważ ma drewniane serce, połączone z delikatnym mechanizmem zegarowym. Niestety młody człowiek się zakochuje…

- Lubię tę książkę ze względu na wartości, jakie przedstawia. Są one bardzo proste, wręcz baśniowe - mówi Michał Piróg w "Stacji Kultura" . - Po tej lekturze nagle okazuje się, że jesteśmy w wielkim błędzie, sądząc, że wiedziemy dorosłe życie, bo błędy, które popełniamy, wciąż są bardzo dziecinne.

Okładka książki

Jak przyznaje tancerz, książka Malzieu to powieść o rzeczach, które niby wszyscy znamy, a jednocześnie tak naprawdę się nad nimi nie zastanawiamy. - O zakazanej miłości, o przemijaniu, zimie, lecie, narzekaniu na pogodę. To książka o wszystkim, o czym nie potrafimy na co dzień rozmawiać i czego nie rozumiemy. Czyli o życiu - podsumowuje Piróg.

W "Mechanizmie serca" jest także, jak przekonuje tancerz, mnóstwo "bardzo wielkich prawd", wypowiedzianych językiem dziecka. - A to rzecz bardzo cenna, gdyż dzieci mówią wprost, bez ogródek, bez skrępowania, o sprawach ważnych, o których my, dorośli, często boimy się mówić - mówi Piróg.

Czytaj także: "Takeshi. Cień śmierci" - miłość i zdrada w średniowiecznej Japonii <<<

Zapraszamy do wysłuchania nagrania całej rozmowy z Michałem Pirógiem, który opowiada o "książkach swojego życia" i poleca lektury, które warto zabrać ze sobą na wakacje.

(kd, ac)