Próba usystematyzowania twórczości Hanocha Levina niesie za sobą, jak przypominali goście "Sezonu na Dwójkę" , ryzyko uproszczenia. – Warto jednak spojrzeć na Levina w sposób całościowy – podkreślała Justyna Biernat, która przywołała za jednym z krytyków trzy etapy w dorobku izraelskiego twórcy. – Kabarety satyryczne czy farsy rodzinne, komedie męczarni i dramaty mityczne, metafizyczne – opowiadała.

O uniwersalnym charakterze dzieła literackiego Levina mówili również pozostali rozmówcy Jacka Wakara. Podkreślano wielość gatunków, w których objawiał się kunszt tego pisarza: dramaty, piosenki, skecze, opowiadania. Wskazywano na aktualność opowiadanych przez Levina historii – w tych zawsze scenicznych obrazach może się przeglądać zarówno czytelnik (widz) izraelski, jak i również właśnie polski.

Pretekstem do rozmowy o Hanochu Levinie była niedawno wydana książka "Królestwo Wszechwanny, proza, skecze, piosenki, poezja". Publikacja ta zawiera nieznane dotychczas w Polsce teksty pisarza. Takiego Hanocha Levina, czytamy w notce redakcyjnej książki, widzowie teatralni i czytelnicy jeszcze nie znają: jest śmieszny, przerażający, pociągający i odpychający, zaskakujący i wzruszający. To materiał na nowoczesny kabaret, nie tylko żydowski, a także propozycja szczerego i radykalnie egzystencjalnego dialogu.

Fragment okładki książki Hanocha Levina "Królestwo Wszechwanny, proza, skecze, piosenki, poezja". Wyd. ADiT

Gośćmi Jacka Wakara byli znawcy sztuk Levina: Ana Nowicka, Justyna Biernat, Artur Tyszkiewicz oraz tłumacz literatury hebrajskiej Michał Sobelman. (jp)

Publikację wspiera Instytut Książki z programu promocja czytelnictwa MKiDN.

Druga - po popularnej wśród czytelników i twórców teatralnych - książce "Ja i Ty i następna
wojna" (ADiT & Austeria, 2009) antologia sztuk Hanocha Levina, największego twórcy
izraelskiego teatru, jest ambitnym zamierzeniem wzbogacenia literatury i teatru o teksty o
wysokiej jakości artystycznej i uniwersalnej treści.

Na wydawnictwo złoży się piętnaście sztuk teatralnych w znakomitych przekładach, z których kilka znanych już jest z wystawień na polskich scenach. Wydawnictwo będzie kontynuacją poprzedniej antologii pod względem sztuk dramatopisarza nazywanych „komediami rodzinnymi” oraz poszerzy polską bibliografię pisarza o tak zwane „sztuki mityczne”. Wstęp napisze doktorantka UJ Justyna Biernat.

Świat wyobraźni Hanocha Levina jest fenomenem, który od kilku lat pozwala Polakom
zrozumieć lepiej własną tożsamość, na co z pewnością mają wpływ polskie korzenie autora.
Agencja Dramatu i Teatru ADiT jest pionierem w promowaniu twórczości Hanocha Levina w
Polsce. Pierwsze wydawnictwo z 2009 dofinansowane przez Instytut Książki w Krakowie,
Instytut Adama Mickiewicza, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i
Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP okazało się wielkim sukcesem wydawniczym i
teatralnym, o czym świadczy kilkanaście wystawień w polskich teatrach na przestrzeni kilku
lat, konferencja poświęcona Levinowi w Teatrze Narodowym oraz wiele recenzji w
prestiżowych czasopismach kulturalnych.

materiały prasowe

"Udręka życia" to boleśnie zabawny dramat rodzinny: przysłuchujemy się awanturze, która rozgrywa się w środku nocy, ważą się losy małżeństwa Jona i Lewiwy.

Obydwoje są godnymi siebie przeciwnikami. Mają kilkadziesiąt lat praktyki, potrafią celnie ranić, ale też wiele wybaczyć. Jest w ich relacji śmiertelne znużenie sobą, jest miejsce na przywiązanie, rozczarowania i żal do życia, które mija i kończy się starością.

Zobacz także

Hanoch Levin: komedie męczarni i inne sceny

Kameralne słuchowisko ma znakomitą obsadę - w roli zgorzkniałego i poirytowanego swoim życiem Jona Popocha: Mariusz Benoit; jego żonę (czułą, ale potrafiącą podjąć bezlitosną małżeńską grę) gra Stanisława Celińska. W roli znajomego rodziny (Gunkela) - Jerzy Łapiński. 

Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Anna Wieczur-Bluszcz. Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska

***

Na "Wieczór ze słuchowiskiem" zapraszamy w sobotę (16.02) w godz. 22.00-23.00.

jp/mc

- Pierwszą rzeczą, jaką mama kupiła po wojnie, było radio - opowiadał w Dwójce Wojciech Pszoniak, tegoroczny laureat Splendora Splendorów im. Krzysztofa Zaleskiego. - Zrobiła tak, gdyż chciała słuchać transmisji oper z Mediolanu. Od tamtej pory ja również nie żyję bez radia - wyznawał gość Tomasza Obertyna.

Dla dramaturga Ingmara Villqista, który otrzymał Tele-Splendora im. Włodzimierza Ławniczaka, radio to wspomnienie atmosfery jaką wypełniała się domowa kuchnia po włączeniu odbiornika z zielonym okiem. - Radio było lustrem przez które wsączało się coś dobrego i ciepłego, coś, co zapewniało poczucie bezpieczeństwa, umożliwiało wędrówkę w różne światy - wyjaśniał.

Wielkie Splendory 2015 - podsumowanie

Z kolei uhonorowany Wielkim Splendorem aktor Marcin Troński swą młodzieńczą miłość do radia wyraził niebagatelną sumą pieniędzy, które wydał na swój pierwszy radiowy odbiornik

W audycji wysłuchaliśmy też wspomnień Jana Warenyci, który jako reżyser słuchowiska "W Jezioranach" odebrał Honorowego Wielkiego Splendora przyznanego twórcom i realizatorom tej powieści radiowej, goszczącej na antenie Jedynki już od 55 lat!

Wielki Splendor spłynął też na Elżbietę Kępińską, która występuje w Teatrze Polskiego Radia już od ponad 50 lat.

***

Teatr Polskiego Radia przyznaje Splendory od 1988 roku za wybitne kreacje w słuchowiskach radiowych oraz za wkład w rozwój radia artystycznego.

Wśród dotychczasowych laureatów są m.in. Aleksander Bardini, Stanisław Brudny, Stanisława Celińska, Wieńczysław Gliński, Ignacy Gogolewski, Gustaw Holoubek, Kazimierz Kaczor, Krzysztof Kowalewski, Irena Kwiatkowska, Marta Lipińska, Wiesław Michnikowski, Bronisław Pawlik, Franciszek Pieczka, Zofia Rysiówna, Henryk Talar, Janusz Zaorski.

***

Tytuł audycji: O wszystkim z kulturą 

Prowadzi: Tomasz Obertyn

Goście: Wojciech Pszoniak (aktor), Marcin Troński (aktor), Ingmar Villqist (reżyser, dramaturg)

Data emisji: 7.12.2015

Godzina emisji: 18.00

bch/tj

Wielkie Splendory i miłosne wyznania laureatów

Elżbieta Kępińska ma w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia. W "Notatniku Dwójki" opowiadała, że jej aktorska przygoda zaczęła się nie najlepiej, bo od dużego... sukcesu. - Mój debiut został oceniony jako pewnego rodzaju wydarzenie. To było ogromne zobowiązanie i w miarę upływu lat było mi coraz trudniej, bo nie wszystkie role, które otrzymywałam, dawały mi takie możliwości jak rola Jo w "Smaku miodu" czy Gizeli w "Huśtawce", a ciągle mnie porównywano z tymi kreacjami - wyjaśniała.

Aktorka zdradzała, że przy tworzeniu postaci kieruje się intuicją i psychologią. Wyjawiała też, jaki typ kobiet lubi grać najbardziej i dlaczego boi się kamery.

***

Tytuł audycji: Notatnik Dwójki 

Prowadzi: Monika Pilch

Goście: Elżbieta Kępińska, Joanna Żółkowska, Władysław Kowalski (aktorzy)

Data emisji: 8.12.2015

Godzina emisji: 13.00

bch/jp