Ubóstwo energetyczne w UE. Sprawdziliśmy, jak kraje wspólnoty poradziły sobie z drogimi surowcami

W 2022 r. odsetek obywateli UE deklarujących, że nie są w stanie dostatecznie ogrzać mieszkania, wzrósł z 6,9 proc. na 9,3 proc. Blisko co dziesiąte gospodarstwo w UE wskazywało w 2022 r. na trudności w ogrzewaniu, a 6,9 proc. z przyczyn finansowych zalegało z płaceniem rachunków za media (woda, gaz, ciepło, energia elektryczna) w terminie (wzrost o 0,5 pkt. proc. r/r).

2023-08-10, 10:22

Ubóstwo energetyczne w UE. Sprawdziliśmy, jak kraje wspólnoty poradziły sobie z drogimi surowcami — Kraje UE udzieliły wsparcia ludności w związku z kryzysem energetycznym.Foto: Shutterstock/ Martyn Jandula

W Polsce deklarowane trudności były mniej powszechne: 4,9 proc. Polaków deklarowało w 2022 r., że nie jest w stanie ogrzać mieszkania, a 4,5 proc. wskazywało, że zalega z rachunkami za energię. Subiektywne ubóstwo energetyczne, czyli deklarowana niemożliwość dostatecznego ogrzania domu, wzrosło w Polsce w 2022 r. o 1,7 pkt. proc. r/r. Najwięcej ubogich energetycznie gospodarstw domowych przybyło w Rumunii (wzrost o 5,1 pkt. proc. r/r), Francji (wzrost 4,9 pkt. proc. r/r) i Niemczech (3,3 pkt. proc.).

Wydatki na ogrzewanie i prąd

40 proc. najmniej zarabiających Polaków wydawało średnio w 2020 r. 10,6 proc. swoich dochodów na ogrzewanie i energię elektryczną, podczas gdy w UE-27 te wydatki stanowiły około 7,8 proc. dochodów gospodarstwa domowego.

Problemem jest także nadmierne wykorzystywanie paliw stałych w polskich gospodarstwach domowych. Światowa Organizacja Zdrowia łączy ubóstwo energetyczne z wykorzystywaniem paliw stałych w gospodarstwach domowych, ze względu na ich szkodliwość dla zdrowia i środowiska.

44 proc. konsumpcji energii w polskich gospodarstwach domowych w 2021 r. było zaspokajane za pomocą domowego spalania paliw stałych: węgla i biomasy, ponad dwa razy więcej niż w UE.

REKLAMA

Wydatki na wsparcie ludności

Według ACER państwa UE wydały w 2022 r. ponad 360 mld EUR na wsparcie gospodarstw domowych w walce z kryzysem energetycznym, uruchamiając 280 programów. Najczęstszymi formami wsparcia były bezpośrednie transfery dla gospodarstw (bony, zasiłki, subsydia) i obniżka podatków na energię dla odbiorców końcowych.

Koszt programów pomocowych w latach 2022-2023, średnio na poziomie 2,4 proc. PKB, wahał się od 0,37 proc. PKB (Dania) czy 0,43 proc. PKB (Bułgaria) do 5,6 proc. (Malta) i 4,3 proc. (Francja). Koszt polskich programów wsparcia w latach 2022-2023 został oszacowany na około 3,6 proc. PKB, czyli ok. 1550 USD/mieszkańca rocznie i był o 19 proc. (1,2 pkt. proc. PKB) wyższy od średniej unijnej.

Czytaj także: