Zatopiony ląd sprzed 140 000 lat? Niezwykłe odkrycie z dna Oceanu Indyjskiego
Kości wymarłego gatunku człowieka sprzed 140 000 lat zostały znalezione na dnie oceanu u wybrzeży Jawy. To ślady nieznanej populacji homo erectus zamieszkałej na Sundalandzie, lądzie znajdującym się obecnie pod wodą w Azji Południowo-Wschodniej.
2025-05-27, 07:56
Prehistoryczne szczątki
Szczątki prehistorycznych hominidów znajdowały się wśród ponad 6 tysięcy skamieniałości zwierzęcych wyłowionych w ramach prac budowlanych. Znalezisk dokonano w miejscu, które przed wiekami, podczas ostatniej epoki lodowcowej, gdy poziom mórz był niższy, łączyło indonezyjskie wyspy, w tym Jawę, z kontynentem azjatyckim. Dziś jest tu Cieśnina Madura, tworząca tzw. morze szelfowe, czyli płytka, łagodnie łącząca się z wybrzeżem część większego zbiornika wodnego.
Znajdujący się dziś pod wodą szelf, odsłonięty przez większość epoki plejstocenu, był kiedyś lądem pod nazwą Sundaland, pokrytym gęstą siecią rzeczną. Kości czaszek wydobyto z piasku wypełniającego dawną dolinę rzeki Solo, wzdłuż której najprawdopodobniej żyła populacja ludzi z gatunku homo erectus, spokrewnionych zresztą z późnym homo erectus z Jawy (czaszka z Sambungmacan).
Poszukiwanie pożywienia
Rzeki Sundalandu i ziemie wokół nich stanowiły dla ówczesnych łowców bogate źródło zwierzyny. Skamieniałości wskazują na to, że pełno było tam ryb, żółwi, rekinów rzecznych, hipopotamów i innych organizmów morskich. Na lądzie można było upolować słonia, spokrewnionego z nimi stegodona i bawoła wodnego. Dowody polowań na żółwie i dużą zwierzynę - najwcześniejsze w regionie Azji Południowo-Wschodniej - to ślady cięć na niektórych skamieniałościach.
Homo erectus dzielił prawdopodobnie te żyzne tereny łowieckie z naszymi bezpośrednimi przodkami z gatunku homo sapiens, na co wskazuje wykorzystanie przez niego technik polowania na bydło, z których gdzie indziej nie był znany. Nowo odkryta populacja homo erectus mogła więc kopiować pewne strategie od homo sapiens.
Rekonstrukcja okazu Homo erectus, czyli człowiek wyprostowany, znalezionego po raz pierwszy w 1891 r. na stanowiskach archeologicznych wzdłuż rzeki Solo, Jawa Wschodnia, Indonezja. – Oczywiście ludzie z Cieśniny Madura mogli opracować tę strategię łowiecką niezależnie, ale istnieje też możliwość, że patrzymy na rodzaj wymiany kulturowej – stwierdził główny autor badania Harold Berghuis z Uniwersytetu w Lejdzie w Holandii, cytowany przez serwis Live Science.
Odnalezienie fragmentów czaszki homo erectusa było tylko niewielką częścią najnowszych odkryć. Naukowcy zidentyfikowali 36 różnych gatunków na podstawie 6372 skamieniałości.
Źródło: livescience.com/Polskie Radio